Esas No: 2022/2245
Karar No: 2022/3209
Karar Tarihi: 27.04.2022
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/2245 Esas 2022/3209 Karar Sayılı İlamı
Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)
Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi, muhdesatın aidiyetinin tespiti talebiyle açılan davada Niğde 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin verdiği hükme istinaf başvurusunu kabul ederek kararı kaldırmıştır. Ancak, davacının temyiz hakkı olmadığı görüldüğünden temyiz istemi reddedilmiştir. Karar, 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca temyiz talebinin reddine karar verilerek dosyanın mahalli mahkemeye iadesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri detaylı olarak şu şekildedir:
- 6100 sayılı HMK'nın 341. maddesi, istinaf yoluna başvurulabilen kararları belirlemektedir.
- 6100 sayılı HMK'nın 361. ve 362. maddeleri ise temyiz edilebilen ve edilmeyen kararları belirlemektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Niğde 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 02/10/2019 tarihinde verilen dilekçeyle muhdesatın aidiyetinin tespiti talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda davanın kısmen kabulüne dair verilen 16/09/2021 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davacı tarafından talep edilmiştir. Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılmasına dair verilen kararın davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.
KARAR
Dava muhdesatın aidiyetinin tespiti istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı tarafından istinaf talebinde bulunulması üzerine Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılmasına karar verilmiştir.
Bu karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK'nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 10.131 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan ( 107.090 TL ) temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacının TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, peşin alınan harcın yatırana iadesine, 27/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
