
Esas No: 2022/2448
Karar No: 2022/3211
Karar Tarihi: 27.04.2022
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/2448 Esas 2022/3211 Karar Sayılı İlamı
Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)
Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi, geçit hakkı tesisi davasında, davalının geçit güzergahına duvar ördüğünü belirten davacının inşaatın tedbiren durdurulması talebini değerlendirdi. Yerel mahkemece ihtiyati tedbir talebi kabul edilirken, davalı itiraz etti ve istinaf talebinde bulundu. İstinaf mahkemesi, tedbirin kaldırılmasına karar verdi ve davacının talebinin reddedilmesine hükmetti. Davacının temyiz talebi üzerine bölge adliye mahkemesi, temyiz edilemeyen kararlar arasında geçici hukuki korumalar hakkında verilen kararların da yer aldığını belirterek temyiz talebini reddetti.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 346/1. maddesi
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-f maddesi
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 391/3 maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Antalya 11. Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 20/09/2021 tarihinde verilen dilekçeyle davacı tarafından davalı ... aleyhine geçit hakkı tesisi talepli dava dosyasında ihtiyati tedbir talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; ihtiyati tedbir talebinin kabulüne dair verilen 24/09/2021 tarihli ara kararının istinaf yoluyla incelenmesi davalı ... vekili tarafından talep edilmiştir. Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince istinaf talebinin kabulü ile tedbire yönelik ara kararın kaldırılmasına dair verilen karar davacı tarafından temyiz edilmiştir. Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince 09/02/2022 tarihli ek karar ile temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiş olup bu ek kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR
Davacı vekili, geçit hakkı tesisi davasında, davalı ...'ın geçit güzergahına geçiti engellemek amacıyla duvar ördüğünü belirterek inşaatın tedbiren durdurulması talebinde bulunmuştur.
Davalı tedbir talebinin reddini savunmuştur.
Yerel mahkemece ihtiyati tedbir talebinin kabulüne karar verilmiş, davalı ... vekilinin istinaf talebinde bulunmuştur.
Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince 01/02/2022 tarihinde davalı ... vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile HMK'nın 353/1-b/2 maddesi gereğince Antalya 11. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2019/328 Esas sayılı dosyasında davalı ... vekilinin ihtiyati tedbir kararına itirazın reddine ilişkin 22/11/2021 tarihli ara kararın kaldırılmasına,
2-) Davalı ... vekilinin ihtiyati tedbir kararına itirazın kabulü ile Antalya 11. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2019/328 Esas sayılı dosyasında ilk derece mahkemesince verilen 24/09/2021 tarihli ara kararın kaldırılmasına ve davacı vekilinin, 21085 ada 28 parsel sayılı taşınmaz üzerindeki inşai faaliyetlerin dava sonuna kadar durdurulmasına ilişkin ihtiyati tedbir talebinin reddine, dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda, HMK'nın 391/3 maddesi gereğince kesin olmak üzere karar verilmiştir.
Davacı vekili temyiz talebi üzerine Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesinin 09/02/2022 tarihli ek kararı ile davacı vekilinin 24/02/2022 tarihli temyiz dilekçesinin, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 366/1 maddesi yollamasıyla aynı Kanunun 346/1. maddesi gereğince reddine karar verilmiştir.
Davacı vekilinin temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararı temyiz etmiştir.
6100 sayılı HMK'nın "Temyiz edilemeyen kararlar" başlıklı 362. maddesinde hangi kararlara karşı temyiz yoluna başvurabileceği belirtilmiştir. Aynı Kanunun 362. maddesinin (f) bendi gereğince geçici hukuki korumalar hakkında verilen kararlar da temyiz edilemeyen kararlar arasında sayılmaktadır.
Antalya Bölge Adliye Mahkemesinin 01/02/2022 tarihli kararıyla, yerel mahkeme ara kararının HMK 391/3. maddesi gereğince kesin olarak kaldırılmasına karar verildiği anlaşılmaktadır. HMK 362/1-f maddesinde de açıkça belirtildiği üzere verilen karar kesin nitelikte olduğundan davacı vekilinin temyiz talebinin ilgili bölge adliye mahkemesince reddedilmesine dair ek kararda bir isabetsizlik bulunmadığından 09/02/2022 tarihli ek kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine ve temyiz olunan ek kararda yazılı gerekçelere göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi ek kararının ONANMASINA, onama harcı peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına, kararın bir örneğinin ilgili Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 27/04/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.