MAHKEMESİ : Adana 6. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 24/01/2014
NUMARASI : 2012/714-2014/31

N.. Ş.. ve müşterekleri ile S.. I.. ve müşterekleri, dahili davalılar A.. Ş.. ve müşterekleri aralarındaki muhdesatın tespiti davasının kabulüne dair Adana 6. Asliye Hukuk Mahkemesi"nden verilen 24.01.2014 gün ve 714/31 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacılar vekili, 11367 ada 1 parselin Karayolları Genel Müdürlüğü tarafından kamulaştırma işlemine başladığını, taşınmaz üzerindeki yapılardan birinin M.. Ş.. tarafından yaptırılarak vekil edenlerinden Nuri"ye satıldığını, diğer yapının ise vekil edenlerinin miras bırakanı İbrahim tarafından inşaa edildiğini açıklayarak, 100 m2 yüzölçümlü evin ikinci katının N.. Ş.., 122 m2 oturma sahip evin ikinci katının müvekkilleri Nilüfer, İnci, Ö.. Ş..’e aidiyetinin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı S.. I..,yersiz açılan davanın reddine karar verilmesine savunmuş, dahili davalılar Aysel, Ahmet ve M.. Ş.. vekili duruşmaya gelerek davayı kabul ettiklerini beyan etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı S.. I.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının, dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller Mahkemece takdir edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava; muhdesat tespiti isteğine ilişkindir.Bir şeye malik olan kimse, o şeyin bütünleyici parçalarına da malik olur(4721 s.lı TMK 684/1 m). Arazi üzerindeki mülkiyet, kullanılmasında yarar olduğu ölçüde, üstündeki hava ve altındaki arz katmanlarını kapsar. Bu mülkiyet kapsamına, yasal sınırlamalar saklı kalmak üzere yapılar, bitkiler ve kaynaklar da girer(TMK 718 m). 22.12.1995 tarih ve 1/3 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında da vurgulandığı gibi Eşya Hukukunda, muhdesattan, bir arazi üzerinde yapı ve tesisler ile bağ ve bahçe şeklinde dikilen ağaçları anlamak gerekir. Muhdesat, sahibine arazi mülkiyetinden ayrı, bağımsız bir mülkiyet veya sınırlı bir ayni hak sağlamaz. Muhdesat sahibinin hakkı, sadece şahsi bir haktır (TMK 722, 724, 729 m.ler). Taşınmaz üzerindeki bina, ağaç gibi bütünleyici parça niteliğindeki muhdesatların taşınmazın arzından ayrı bir mülkiyetinin varlığından söz edilemez. Açıklanan ilke ve esaslara göre, kural olarak muhdesatın arz malikinden başkasına aidiyetinin tespiti istenemez.
Ne var ki, çoğun içinde azı da vardır kuralı gereğince, muhdesatın aidiyetinin tespiti isteğinin, muhdesatı meydana getirenin tespiti isteğini de kapsadığı kabul edilmelidir. Bu tür davalarda, güncel hukuki yararın (HMK. m. 106) mevcut olması ve iddianın kanıtlanması durumunda, muhdesatın davacı tarafça meydana getirildiğinin tespiti isteğinin kabulüne karar verilmesi gerekir.
Dosyanın içeriğine, toplanan delillere ve tanık beyanlarına göre, davanın açılmasında kamulaştırma işlemi bulunması nedeniyle güncel hukuki yararın bulunduğu ve taşınmaz üzerindeki 100 m2 oturma alanına sahip olan binanın zemindeki dükkanların üstündeki katın M.. Ş.. tarafından yaptırılıp kardeşi müvekkil N.. Ş.."e borçlarının ödenmesi karşılığında devredildiği, 122 m2 olan diğer binanın zemindeki dükkanların üstündeki katın İ.. Ş.. tarafından meydana getirildiği de kanıtlandığına göre, mahkemece “100 m2 oturuma sahip olan binanın 1. katının (zemin üstü) N.. Ş..’e devreden M.. Ş.. tarafından, 122 m2 oturum alanına sahip diğer binanın 1. katının ise diğer davacıların yakın miras bırakanı İ.. Ş.. tarafından meydana getirildiğinin tespitine karar verilmesiyle yetinilmesi gerekirken, mülkiyet hakkı doğuracak şekilde aidiyetine karar verilmesi doğru olmamıştır. Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden; hükmün bu bölümünün HUMK"nun 438/7. madde uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: 1- Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentde gösterilen sebeple yukarıda 2. bentte açıklanan sebepler ışığında hükmün birinci fıkrasındaki "100 m2 oturuma sahip olan binanın 1. katının davacı N.. Ş..’e 122 m2 oturum alanına sahip diğer binanın 1. katının ise diğer davacılar N.. Ş.., İ.. Ş.., Ö.. Ş..’e ait olduğunun tespitine” kısmı çıkartılarak yerine “100 m2 oturuma sahip olan binanın zemindeki dükkanların üstündeki 1. katın davacı N.. Ş..’e atfen (onun satıcısı) M.. Ş.. tarafından, 122 m2 oturum alanına sahip diğer binanın zemindeki dükkanların üstündeki 1. katın ise diğer davacılar N.. Ş.., İ.. Ş.. ve Ö.. Ş..’in yakın miras bırakanları İ.. Ş.. arafından meydana getirildiğinin tespitine” şeklinde düzeltilmesine, HUMK 438/7 maddesi uyarınca temyiz eden davalı S.. I.. yönünden DÜZELTİLMİŞ BU ŞEKLİYLE ONANMASINA, diğer temyiz itirazlarının yukarıda (1) numaralı bentde gösterilen sebeple reddine taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK"nun 440/I mddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 416,00 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 1.248,00 TL"nin temyiz eden davalıdan alınmasına, 15.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.