MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline ayrıca işe girişte davacıdan alınan teminat senedinin davacıya iadesine veya iptaline karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının 08/11/2002 tarihinden 14/11/2011 tarihine kadar davalı iş yerinde uluslararası tır sürücüsü olarak çalıştığını, 14/01/2005 tarihinde emeklilik işlemlerinin yapılabilmesi için davacının sigorta giriş çıkışının yapıldığını, ayda ortalama 2 yada 3 sefer yapan davacının haftanın 6 günü yaklaşık 12-13 saat çalıştırılması, yıllık izinlerinin kullandırılmaması, genel tatillerde çalıştırılmasına rağmen ücretlerinin ödenmemesi sebebiyle davacının iş akdini feshettiğini, haklarının ödenmesini talep etmesine rağmen ödemelerin yapılmadığını iddia ederek; kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsiline ayrıca işe girişte davacıdan alınan teminat senedinin davacıya iadesine veya iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacının 08/01/2002 tarihinde şirketlerinde çalışmaya başladığını, 2005 yılında emekliliğe hak kazanınca işten ayrıldığını, karşılığında kıdem tazminatı ve diğer işçilik alacaklarının ödendiğini, davacının ibraname imzaladığını, 2. Dönem çalışmasının ise davacı tarafından ... nin 14/11/2011 tarih 22069 yevmiye numaralı ihtarnamesi ile feshedildiğini, yıllık izinlerini kullanan davacının günlük 8 saat araç kullandığını bu nedenle fazla mesaisi bulunmadığını, ulusal bayram ve genel tatillerde çalışılmadığını, asgari ücret üzerinden çalışan davacıya gideceği ülkeye göre iaşe bedeli ödendiğini, iaşe bedelinin sefer primi niteliğinde olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.

C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; kıdem tazminatı talebinin kabulüne, genel tatil ücreti talebinin kısmen kabulüne, fazla mesai ücreti ve yıllık izin ücreti taleplerinin reddine, işe girişte alındığı iddia edilen teminat senedinin iadesi talebinin reddine davacının fazlaya ilişkin talebinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
2-Somut uyuşmazlıkta; davacı işçi 02/03/1954 doğumlu olup, 02/03/2004 tarihinde 50 yaşını doldurduğu anlaşılmakla, davacının yıllık ücretli izin hakkının 4857 sayılı İş Kanunu’nun 53. maddesinin 5. fıkrası uyarınca, 50 yaşını doldurduğu 02/03/2004 tarihinden itibaren yıllık 20 gün olarak hesaplanıp sonuca gidilmesi gerekirken, bu yasal düzenleme gözden kaçırılarak, yıllık izin ücreti talebinin reddi hatalıdır.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05/05/2016 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(M)


















./...

MUHALEFET ŞERHİ

Davacı vekilinin temyiz dilekçesinde açıkça dile getirildiği üzere, yargılama esnasında davacının hak ettiği yıllık ücretli izin süresi toplamını 130 gün olarak hesaplayan bilirkişi raporuna bu yönüyle itiraz edilmemiş, itiraz kullanılan izin süresine ilişkin tespite hasren yapılmıştır.
Hak edilen ücretli izin hakkı süresinin 130 gün olduğuna ilişkin davacı taraf kabulü bağlayıcı olup, davalı yan yararına da usuli kazanılmış hak mahiyetindedir.
Davacı tarafın, davacının davalı işyerinde çalıştığı süre boyunca hakettiği ücretli izin süresi toplamının bilirkişi tarafından hesabında, 50 yaşını doldurmasından sonra kıdeminden bağımsız olarak yıllık 20 gün ücretli izne hak kazanacağının gözden kaçırıldığını yargılama ve karar aşamaları geçtikten sonra fark edip temyize konu etmesinin, önceki kabul ve usuli kazanılmış hak karşısında sonuca etkisi olamaz.
Sorun, İş Kanunu"nun 53. maddesinin 5. fıkrasındaki özel düzenlemenin gözden kaçırılmış olmasından kaynaklanmış olup, hesap hatası veya maddi hata niteliğinde de değildir.
Açıklanan nedenle, usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiğini düşündüğümden aksi yöndeki sayın çoğunluk görüşüne katılamıyorum. 05/05/2016