MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve diğeri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... Hazinesi aleyhine 04/04/2012 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 13/03/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız el koyma nedenine dayalı tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, kendilerine ait küçükbaş hayvanlara kaçakçılık iddiası ile kolluk güçlerince el konulduğunu ve yapılan ceza yargılaması sonucunda beraatlerine ve yedieminde bulunan hayvanların kendilerine iadesine karar verildiğini, buna rağmen iadenin gerçekleşmediğini ileri sürerek, müsadereden dolayı zayi olan koyunların bedeli ile bu süreçte mahrum kalınan kazancın davalıdan tazmini isteminde bulunmuşlardır.
Davalı ise yediemine teslim edilen hayvanların iade edilmemesinde kusuru bulunmadığını, yedieminin malları iade etmediğini savunarak davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, bilirkişi raporuna itibar edilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davaya konu olayda, davacılara ait 565 adet küçükbaş hayvana kaçak oldukları iddiası ile 22/05/2000 tarihinde kolluk güçlerince el konulmuş ve yediemin olarak dava dışı ..."ya teslim edilmiştir. Hakkari Ağır Ceza Mahkemesi 2000/99 Esas, 2000/140 karar sayılı dosyasında sanıkların beraatine ve el konulan hayvanların sahiplerine iadesine karar verilmiş, karar Yargıtay 7. Ceza Dairesi tarafından 16/04/2002 tarihinde onanarak kesinleşmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerin incelenmesinden; yargılama sırasında Esendere Gümrük Müdürlüğünce davaya konu küçükbaş hayvanların 16/07/2002 tarihinde tam ve eksiksiz olarak davacılara teslim edildiğine dair teslim ve tesellüm belgesinin dosyaya ibraz edildiği anlaşılmaktadır. Ancak, davacılar tarafından imza inkarında bulunulmuştur. Bunun üzerinde mahkemece Grafoloji ve Sahtecilik Uzmanı bilirkişiden rapor alınmış. Bilirkişi
30/12/2013 tarihli raporunda imzaların davacıların eli ürünü olmadığı yönünde görüş bildirmiştir. Diğer bilirkişi ise belgenin uzman bir kurulda incelenmesinin doğru olacağı yönünde görüş beyan etmiştir. Bu durumda; mahkemece, daha kapsamlı bir inceleme yapılabilmesi için Adli Tıp Kurumu Fizik İhtisas Dairesinden sözkonusu imzaların davacıların eli ürünü olup olmadığına dair rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yetersiz bilirkişi incelemesine göre hüküm kurulması, ayrıca sözkonusu belge altında imzası bulunan yedieminin dinlenilmesi için yazılan talimat evrakı ikmal edilmeden iade edildiği halde gerekli araştırma yapılarak adres tespiti ile yedieminin beyanlarının alınması sağlanmadan eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru olmamıştır.
Yapılacak ayrıntılı inceleme ve araştırma sonucunda; davaya konu küçükbaş hayvanların sahiplerine iade edilmediği anlaşılırsa da; hayvanların el koyma tarihindeki değerleri belirlenerek davacıların zararı hesaplanmalıdır. Ayrıca davacıların denetim sırasında ve sonrasında el konulan hayvanlara ait meşeiy şehadetnamesini ibraz edememesi, beraat ve iade kararının 16/04/2002 tarihinde kesinleşmesine rağmen aradan uzunca bir zaman geçtikten sonra 04/04/2012 tarihinde eldeki bu davanın açılması gibi davacıların kusurları birlikte değerlendirildiğinde zararın artmasında müterafik (bölüşük) kusurları bulunduğu açıktır. Bu durumda, hükmedilecek tazminat miktarından BK. 42, 43 ve 44 (TBK52) maddeleri gereğince uygun miktarda indirim yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddine 01/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.