MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 2012/13-194 E - 2012/243 K sayılı kararında da belirtildiği üzere, somut olayda sanığın satın alacağını beyan ettiği aracı hem denemek istemesi hem de parasını getireceğini beyan etmesi sebebiyle, başlangıçta her ne kadar müşteki suça konu aracın anahtarını özgür iradesiyle sanığa teslim etmiş ise de; bu iradenin deneme sürüşü ve parasını getirmesi için gerekli olan makul bir süre için geçerli olacağı, bu bağlamda sanık ile müşteki arasında arabanın teslimine ilişkin hukuksal anlamda bir zilyetliğin devrinden söz edilemeyeceği gözetildiğinde bu aşamadan itibaren aracın anahtarını haksız olarak elinde bulundurduğunun kabulü gerektiğinden sanığın üzerine atılı suçun 5237 sayılı TCK’nin 142/2-d maddesinde düzenlenen haksız yere elde bulundurulan anahtarla hırsızlık kapsamında değerlendirilmesi gerekirken, aynı Yasa"nın 141/1 maddesi gereğince hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydına göre Denizli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 20.04.2001 tarih, 2000/313 E.- 2001/126 K. sayılı ilamı ile verilmiş 23/01/2006 tarihinde infaz edilmiş 1 yıl 8 ay 1 gün hapis cezasının daha ağır olması sebebiyle tekerrüre esas alınması gerekirken, Nazilli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/04/2002 tarih ve 2001/1203 E. - 2002/365 K. sayılı 1 yıl 2 ay hapis ve 379,16 TL adli para cezasına ilişkin ilamın tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan,hüküm fıkrasından sanık hakkında Nazilli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/04/2002 tarih ve 2001/1203 E. - 2002/365 K. sayılı kararının tekerrüre esas alınmasına ilişkin bölümün çıkartılarak yerine Denizli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 20.04.2001 tarih, 2000/313 E.- 2001/126 K. sayılı kararına konu 1 yıl 8 ay 1 gün hapis cezasına ilişkin kararın mükerrerliğe esas alınmasına, ancak aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek sürenin, Nazilli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/04/2002 tarih ve 2001/1203 E. - 2002/365 K. sayılı kararındaki ceza süresine göre belirlenmesine karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.