MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK"nun 82/1-e, 35/2, 29, 62, 53/1-2-3, 63 ve 54/1. maddeleri uyarınca 9 yıl 4 ay 15 gün hapis cezası.


Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."in, çocuk yaştaki mağdur ..."ı kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin derecesi ve niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin suç niteliğine, haksız tahrikin derecesine, fazla ceza verildiğine, katılan ... vekilinin haksız tahrik ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanmasının isabetsizliğine, temel cezanın üst sınırdan belirlenmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
a) Dosya içeriğine göre; sanık ..."in, çocuk yaştaki mağdur ..."ı batın, ağız ve kol bölgelerinden 3 tanesi ayrı ayrı yaşamsal tehlike geçirmesine neden olacak şekilde 5 bıçak darbesiyle yaraladığı, ağız bölgesindeki yaralanmanın yüzde sabit ize, sol üst ekstremitedeki yaralanmanın duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına sebebiyet verdiği olayda; 13 yıldan 20 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK"nun 35. maddesinin uygulanması sırasında meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte dikkate alınarak üst sınıra yakın bir ceza verilmesi yerine, 15 yıl hapis cezasına hükmedilerek eksik ceza tayini,
b) Duruşmada kendisini vekil ile temsil ettiren katılan ... lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
c) 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin
08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafii ile katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 27/11/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.