1. Ceza Dairesi 2016/1328 E. , 2017/4600 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs etmek
HÜKÜM : TCK.nun 81, 35, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca; 8 yıl 9 ay hapis cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, Sanık ..."ın mağdur ..."a yönelik eyleminin sübutu kabul, kusurluluğu etkileyen sebeplerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin eksik incelemeye, sübuta, meşru savunmaya yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
Oluşa ve dosya içeriğine göre, olay günü sanık ve arkadaşları ile mağdur ve arkadaşının birlikte oturdukları kafede yer tartışması yapmaları üzerine çıkan kavgada sanığın üzerinde bulunan bıçağı çıkardığı ve rasgele savurmak suretiyle mağduru batın sol alt kadranda ince bağırsak ve mezo yaralanması ile hayati tehlike geçirmesine neden olacak şekilde tek darbe ile yaraladığı, mağdurun yaralanması üzerine de sanık ve arkadaşlarının olay yerinden kaçtıkları olayda;
1)Tarafların olay öncesinde birbirlerini tanımıyor olmaları, mağdurdaki yara sayısının tek oluşu ve niteliği, ani gelişen kavganın hareketli ortamında mağdurun hayati bölgelerinin bilerek hedef alındığına ilişkin her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmaması ve engel bir durum olmamasına rağmen sanığın eylemine kendiliğinden son vermesi hususları birlikte göz önüne alındığında, sanığın kastının öldürmeye yönelik olmadığı, eyleminin kasten yaralama suçunu oluşturduğu gözetilmeden suçun nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde kasten öldürmeye teşebbüs suçundan hüküm kurulması,
2)Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. ve 2015/85 K. sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümlerinin değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 04/12/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.