MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuğun temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II- Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Suça sürüklenen çocuğun UYAP"tan alınan güncel nüfus kayıt örneğine göre suça sürüklenen çocuğun 24.05.1995 olan doğum tarihinin, Samsun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.10.2017 kesinleşme tarihli kararı ile 24.05.1993 olarak düzeltildiğinin ve suç tarihinde 15 yaşından büyük olduğunun anlaşılması karşısında, suça sürüklenen çocuk hakkında "hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlâl" suçlarının hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamadığı veya davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişmiş olup olmadığının saptanması için uzman hekim raporu alınmasına ilişkin tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1. Dosya içerisinde yer alan müştekinin 09.03.2010 tarihli kolluk beyanına göre, iş yerinden 80 TL. değerinde döner bıçağı ile 10 TL. bozuk paranın çalındığının anlaşılması karşısında; hırsızlık konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle, hırsızlık suçundan kurulan hükümde TCK"nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2. Samsun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/276 E. ve 2016/328 K. sayılı 26.10.2017 tarihinde kesinleşen ilamı ile suça sürüklenen çocuğun 24.05.1995 olan doğum tarihinin 24.05.1993 olarak düzeltilmesine karar verildiğinin anlaşılması karşısında; suç tarihinde 15 yaşından büyük olan suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK"nın 31/3. maddesinin uygulanması gerekirken aynı Kanun"un 31/2 maddesi uygulanmak suretiyle eksik ceza tayini,
3. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.11.2018 tarihli ve 2016/6-986 E., 2018/554 K. sayılı içtihadında belirtildiği üzere Çocuk Koruma Kanunu"nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri ile 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 35. maddesi uyarınca; fiil işlendiği sırada 15-18 yaş grubu içerisinde bulunan suça sürüklenen çocuğun işlediği fiillerin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiillerle ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olup olmadığının denetimi bakımından, sosyal yönden inceleme yaptırılmaması ve yaptırılmama gerekçesinin kararda gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuğun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesinin gözetilmesine, 10.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.