MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-) Sanığın, aracında kaçak mazot ele geçirildiğinden dolayı işlem yapıldığı esnada, jandarma görevlisi katılanı “beni neden yakaladınız, orduyu mu kurtardınız, buradan çıkayım adamlarımı toplayıp karakolu basacağım, hepinizi sinkaf edeceğim” şeklindeki sözlerle tehdit ettiğinin iddia olunması karşısında, sanığın eyleminin TCK"nın 6/1-d maddesi delaletiyle aynı Kanunun 265/1. maddesinde yer alan görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturup oluşturmayacağı tartışılmadan, anılan Kanunun 106/1. maddesi uyarınca mahkumiyet hükmü kurulması,
2-) Suç tarihine göre 3 aydan fazla kasıtlı suçtan mahkumiyeti bulunmayan sanığın, duruşmada alınan beyanındaki lehe hükümlerin uygulanması talebinin, TCK’nın 51. maddesindeki ertelemeyi ve TCK"nın 50. maddesindeki seçenek yaptırımları da kapsadığı gözetilerek, CMK’nın 230/1-d maddesi uyarınca, tehdit suçundan kurulan hüküm açısından bu hususlarda, kanuni dayanakları da gösterilerek olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi,
3-) Tehdit suçundan kurulan hükümde sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının kanuni sonucu olarak, TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
4-) Hakaret suçunun aleni bir yer olan jandarma karakolunda işlenmesine karşın, sanık hakkında TCK"nın 125/4. maddesi uygulanmaması,
5-) Kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret suçundan hüküm kurulurken, TCK"nın 125/1. maddesi uygulanmadan doğrudan TCK"nın 125/3-a maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
6-) Sanığın adli sicil kaydında bulunan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmiş mahkumiyet hükmü niteliğinde olmaması ve 6545 sayılı Kanunun 72. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun 231. maddesinin 8. fıkrasına eklenen “Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez.” şeklindeki yasal düzenlemenin de suç tarihinde yürürlükte bulunmaması karşısında, CMK"nın 231/6. maddesi uyarınca, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapıldıktan sonra, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasıyla ilgili bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden “Sanık hakkında önceden verilmiş hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş hüküm bulunduğu” biçimindeki yasal olmayan gerekçeyle, CMK’nın 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 12.02.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.