Edirne Kaçakçılık Kararları - Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/12899 Esas 2020/1825 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12899
Karar No: 2020/1825

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/12899 Esas 2020/1825 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, bir iş yerinden 13 TL değerindeki yazar kasayı çalmakla suçlanmıştır. Yerel mahkeme tarafından hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından hüküm verilmiştir. Ancak TCK'nın 145. maddesi gereği hırsızlık suçundan verilen cezanın, çalınan maddi değere göre indirim yapılarak belirlenmesi gerektiği göz önünde bulundurulmadığı için hırsızlık suçunda hüküm bozulmuştur. Ayrıca, mağdurdan zarar bedeli talebi olmamasına rağmen mahkeme tarafından sanığa eksik ceza verilmiş ve TCK'nın 58. maddesi ile Anayasa Mahkemesi iptal kararlarına uyulmamıştır. Sonuç olarak, temyiz nedenleri reddedilmiş ve hükümler kısmen uygun bulunarak onanmıştır. Kanun maddeleri: TCK'nın 145. ve 168/1. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nun 58. maddesi, TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi.

17. Ceza Dairesi 2019/12899 E. , 2020/1825 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın mağdura ait iş yerinden, içinde 13,00 TL bulunan yazar kasayı çaldığı olayda, yazar kasının maddi değeri de göz önüne alınarak, tebliğnamedeki sanığın müştekinin iş yerinden 13,00 TL çalması karşısında sanık hakkında TCK"nun 145. maddesi gereğince verilen cezadan belirlenecek oranda indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle hırsızlıktan kurulan hükmün bozulması gerektiği yönündeki görüşe iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde, kovuşturma aşamasında mağdurun zararının giderilmesini istemediğini beyan etmesi karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 09.02.2016 tarih, 2013/735 Esas ve 2016/55 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere, mağdur adına mahkeme veznesine mağdurun belirteceği zarar bedelinin sanık tarafından depo edilmesi sağlanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayini gerekirken yazılı şekilde 168/1. maddesi gereği indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından, sanığın tekerrüre esas sabıkası bulunmasına karşın, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 58. maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından, Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bu husus bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye kısmen uygun olarak ONANMASINA, 10/02/2020 günü oy birliğiyle karar verildi.