MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Ecrimisil

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup, hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı kayyım ... Defterdarı vekili; müvekkilinin ... ili, ... ilçesi 1051 ada 49 parselde kayıtlı taşınmazın malikleri İbrahim oğlu ... ve ... oğlu ...’e ... Sulh Hukuk Mahkemesinin 2011/151 E., 2011/260 K. sayılı ilamı ile kayyım tayin edildiğini, dava konusu taşınmazın ... Belediyesi tarafından haksız olarak kullanıldığını belirterek, 08.04.2011-25.07.2013 dönemi için 7.574 TL kesinleşen kullanım bedelinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; haksız açılan davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, dava konusu taşınmaz davalı ... Belediyesi tarafından haksız olarak kullanıldığından 7.230 TL ecrimisilin davacıya ödenmesine karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dava, ecrimisil istemine ilişkindir.
1. Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığına göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmediğinden, reddine.
2. Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13’üncü maddesinin 2’inci fıkrası uyarınca; konusu para olan davalarda davalı lehine hükmedilen vekalet ücreti, yargılama sonucunda Mahkemece reddedilen miktarı geçemeyecektir. Eldeki davada, davacı tarafından talep 7.574 TL olarak belirlenmiş, Mahkemece talebin kısmen kabulü ile 7.230 TL’nin davacıya ödenmesine hükmedilmiş ve 344 TL’nin reddine karar verilmiştir. Hal böyle olunca; davalı yararına hükmedilmesi gereken vekalet ücreti 344 TL olması gerekirken, yanılgılı değerlendirmeyle 1.500 TL’ye karar verilmesi doğru olmamıştır. Ancak anılan hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından, mahkeme kararının düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. (HUMK mad. 438/7, HMK mad. 370/2).
SONUÇ: Yukarıda (2) no’lu bentte yazılı nedenlerle kararın 7. paragrafında bulunan “1.500 TL” ibaresinin madde metninden çıkarılarak yerine “344 TL” ibaresinin yazılmasına, 6100 sayılı HMK"nin geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"un 438/7. maddesi uyarınca hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, (1) no’lu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm ve davacı vekilinin ise sair temyiz itirazlarının reddine, HUMK"un 440/III-1, 2, 3 ve 4. bentleri gereğince ilama karşı karar düzeltme yolu kapalı bulunduğuna, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 123,42 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 370,46 TL"nin temyiz eden davalıdan alınmasına, 03.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.