MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmediği gerekçesiyle mahkemece verilen kararla temyiz talebinin reddine yönelik ek karar, süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- KARAR -
1-)Mahkemenin gerekçeli kararının davalı vekiline 20/06/2016 tarihinde tebliğ edildiği, davalı vekilinin süresi içinde 08/07/2016 tarihinde temyiz dilekçesini mahkemeye sunduğu görülmekle, mahkemenin temyiz dilekçesinin süre yönünden reddine ilişkin 24/10/2016 tarihli ek kararının kaldırılmasına,
2-) 5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2015 yılı için 2.080,00 TL’dir
Temyize konu edilen miktarın 1.809,00 TL olması nedeniyle 22/12/2015 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin ek karar yönünden temyiz talebinin kabulüne, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 14/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.