MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; davalıların sürücüsü, işleteni ve zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olduğu araç ile davacının sürücüsü ve işleteni olduğu aracın çarpışması sonucunda meydana gelen kazada davacının ağır şekilde yaralandığını, malül kaldığını, uzun süre tedavi gördüğünü, çalışamadığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 10.000,00 TL maddi ve 50.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek temerrüt faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonrasında; davanın kısmen kabulü ile 12.567,60 TL maddi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen kaza tarihinden itibaren, sigorta şirketi açısından dava tarihinden itibaren işleyecek temerrüt faizi ile birlikte, 10.000,00 TL manevi tazminatın davalılar ... ve ..."dan kaza tarihinden itibaren işleyecek temerrüt faizi ile birlikte tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içeriğine, bozmaya uygun karar verilmiş olmasına, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozma ile kesinleşen yönlere ilişkin inceleme yapılmasının mümkün olmamasına göre; davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Hükmüne uyulan, Dairemizin 23/03/2016 tarihli, 2015/2621 Esas, 2016/3626 Karar sayılı bozma ilamında; davacının zararının belirlenebilmesi için gelir durumunun net olarak tespit edilmesinin gerektiği, mahkemece alınan 07/12/2012 tarihli raporda davacının gelirinin asgari ücret üzerinden hesaplandığı ve davacı vekilinin gelir konusunda açık bir itirazda bulunmadığı, hükme esas alınan 27/11/2013 tarihli aktüerya raporunda ise, davacının iş koluna göre kazancının tahmini olarak asgari ücretin 2 katı gelir elde ettiği kabul edilerek hesaplama yapıldığı, bu kabulün varsayıma dayalı olduğu bu nedenle davacının gelirinin asgari ücret düzeyinde olduğu kabul edilip zarar hesabına itibar edilerek bir karar verilmesi gerektiğine işaret edilmiştir.
Mahkemece bozma sonrası, davacının gelirinin asgari ücretin 2 katı olarak kabul edilerek tazminat hesabı yapılan 27/11/2013 tarihli bilirkişi raporundaki miktarın yarısı kabul edilerek hüküm kurulması doğru olmamıştır.
Bu durumda hükmüne uyulan bozma ilamı doğrultusunda, mahkemece davacının gelirinin asgari ücret düzeyinde olduğu kabul edilerek düzenlenen 07/12/2012 tarihli raporun hükme esas alınması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya verilmesine, 05/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.