Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İİK.nun 4949 Sayılı Kanunla değişik 170.maddesinin 4.fıkrası; "İcra mahkemesi, itirazın kabulüne karar vermesi halinde, senedi takibe koymada kötüniyeti veya ağır kusuru bulunduğu takdirde alacaklıyı senede dayanan takip konusu alacağın %20"sinden aşağı olmamak üzere tazminata ve alacağın %10"u oranında para cezasına mahkum eder" yasal düzenlemesini içermektedir.
Somut olayda alacaklı, şikayetçi borçlular aleyhine Ankara 30.İcra Müdürlüğü"nün 2011/492 ve 493 esas sayılı dosyaları üzerinden bonoya dayalı olarak kambiyo senetlerine mahsus haciz yolu ile icra takibi başlatmış olup, borçlular, her iki takibe karşı bono altında atılı bulunan imzaların kendilerine ait olmadığı gerekçesi ile imza itirazında bulunarak takibin durdurulmasını ve kötüniyet tazminatına hükmedilmesini talep etmişlerdir. Mahkemece, yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucunda her iki takibe konu 28.6.2009 vade tarihli 11.650 TL bedelli ve 29.6.2009 vade tarihli 13.950 TL bedelli bonolar altındaki imzaların borçlulara ait olmadığı kanaatine varılarak, imza itirazının kabulüne, her iki takibin durdurulmasına ve asıl alacak miktarı üzerinden ayrı ayrı %20 nisbetinde tazminatın davalı alacaklıdan alınarak davacılara verilmesine karar verilmiştir.
Mahkemece, borçlular tarafından itiraz edilen alacağın aynı belgeden(bonodan) kaynaklandığı ve itirazların da aynı nedene dayandığı gözetilerek her iki borçlu lehine her bir takip için, tek bir tazminata hükmedilmesi gerekirken, borçlular lehine ayrı ayrı tazminata hükmedilmesi isabetsizdir. 
SONUÇ :Alacaklının temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK."nun 366. ve HUMK."nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 15/05/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.