Konya Ceza Kararları - Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/1527 Esas 2021/1823 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1527
Karar No: 2021/1823
Karar Tarihi: 24.02.2021

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/1527 Esas 2021/1823 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık 2009 yılında sahte fatura düzenlemek suçundan mahkumiyet hükmü aldı ve bu hüküm bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda onandı. Ancak sanık 2008 yılında da aynı suçtan mahkumiyet hükmü aldı ve bu hüküm olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle düşürüldü. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun sahte fatura düzenleme ve kullanma suçları hakkındaki kararına atıf yapılarak, suça konu faturaların sadece unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri olarak, sahte fatura düzenleme suçu için 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, olağanüstü dava zamanaşımı için 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67/4 maddeleri, düşürmeye neden olan olayın gerçekleştiği tarihin belirlenmesinde kullanılan hükümler için ise 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi ve düşürme kararının nedenini belirtmek için 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321 ve 322. maddeleri yer almaktadır.

11. Ceza Dairesi 2017/1527 E. , 2021/1823 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sanık hakkında 2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık ve katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK‘nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığının anlaşılması karşısında, tebliğnamede bu yönde bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama, toplanan deliller gerekçeli kararda incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve kovuşturma sonucuna uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebeplerin nitelik ile derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Sanık hakkında 2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık ve katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen “2008 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçunun Kanun’daki cezasının türü ve üst sınırına göre 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4 maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE , 24.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.