İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/6148 Esas 2017/1637 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6148
Karar No: 2017/1637
Karar Tarihi: 21.02.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/6148 Esas 2017/1637 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, sanık hakkında kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükümleri verildiği belirtilmiştir. Temyiz talebinde bulunulan hükümlerin incelenmesinde, sanığa tayin edilen adli para cezalarının kesin nitelikte olduğu ve temyiz edilemeyeceği ifade edilmiştir. Ayrıca, bir suçtan verilen hapis cezasının bir başka suç için daha fazla artırılamayacağına dair kanun maddelerine atıfta bulunulmuş ve kararın onanmasına karar verilmiştir. Kararda atıfta bulunulan kanun maddeleri şunlardır:
- 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 86/1, 86/3-e, ve 87/1-c maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2016/6148 E. , 2017/1637 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanığın müştekiler ... ve ..."u kasten yaralama suçlarından ve mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelemesinde;
Sanık hakkında tayin edilen adli para cezalarının tür ve miktarı itibariyle verilen hükümlerin, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde gereğince kesin nitelikte olup temyizleri mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Sanığın müşteki ..."u kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yönelik temyiz talebinin incelemesinde;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1 ve 86/3-e maddeleri uygulanarak verilen 1 yıl 6 ay hapis cezasının TCK"nin 87/1-c maddesi gereğince bir kat artırılması ile 2 yıl 12 ay hapis cezasını çıkartılması, ardından TCK"nin 87/1-son fıkrası uygulanarak 5 yıl hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken, doğrudan 5 yıl hapis cezasına hükmedilmesi sonuca etkili olmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas - 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 21.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.