İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 11. Aile Mahkemesi
TARİHİ : 12/11/2013
NUMARASI :
DAVACI : Ö.. D..
DAVALI : M.. Y..
DAVA TÜRÜ : Katılma alacağı

Ö.. D.. ile M.. Y.. aralarındaki katılma alacağı davasının kısmen kabulüne dair İstanbul Anadolu 11. Aile Mahkemesi"nden verilen 12.11.2013 gün ve 167/... sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:



K A R A R

Davacı vekili, dava dilekçesinde belirtmiş olduğu evlilik birliği içerisinde edinilen davalı adına kayıtlı bir adet araca ilişkin olarak alacağın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının katkısının bulunmadığını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine; hüküm süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Eşler, 11.06.2003 tarihinde evlenmiş, 09.09.2009 tarihinde açılan boşanma davasına ilişkin hükmün, 17.02.2012 tarihinde kesinleşmesi ile boşanmışlardır. Sözleşmeyle başka mal rejiminin seçildiği ileri sürülmediğinden evlilik tarihinden mal rejiminin sona erdiği tarihe kadar edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir (4722 sayılı yasanın 10, TMK 202/1.m). Tasfiyeye konu araç, eşler arasında edinilmiş mallara katılma rejiminin geçerli olduğu 30.03.2004 tarihinde satın alınarak, davalı eş adına tescil edilmiştir. Mal rejiminin tasfiyesinde eşlerin bağlı bulunduğu rejime ilişkin hükümler uygulanır (TMK 179.m).
1- Toplanan deliller ve tüm dosya kapsamından; dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına ve mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verildiğine, takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2- Davalı vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; Mahkemece davacının 9.750,00 TL olan alacak talebi hakkında kısmen kabül kararı verilip, 9.250,00 TL"ye hükmedilmiş; ancak reddedilen kısım üzerinden davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemiştir. Ne var ki, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür (HUMK m. 438/7, HMK 370/2).
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenle hüküm fıkrasının 6 nolu bendindeki “Davacı vekili lehine avukatlık ücret tarifesine göre takdir edilen 1.320,00 TL ücreti vekaletin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” ifadesinin
.//..
çıkarılmasına, yerine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık ücret tarifesine göre takdir edilen 1.320,00 TL ücreti vekaletin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, reddedilen kısım üzerinden karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT md. 12/2 fıkrası uyarınca 440 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” ibaresinin yazılması, kararın düzeltilmiş bu haliyle ONANMASINA; sair temyiz itiralarının ilk bentteki nedenlerle reddine, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK"nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 158,00 TL peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 04.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.