Edirne Ceza Kararları - Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/6921 Esas 2019/3248 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6921
Karar No: 2019/3248
Karar Tarihi: 07.05.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/6921 Esas 2019/3248 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi, sanığın silahlı terör örgütü üyeliği suçundan 6 yıl 3 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verdi. Sanığın müdafiinin istinaf başvurusu esastan reddedildi. Kararın müdafiine tebliğ edildiği ancak müdafinin tebligatın kendisine yapılmadığını ve imzanın kendisine ait olmadığını iddia ettiği anlaşıldı. Bu nedenle, imzaların karşılaştırılması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine karar verildi.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 314/2 maddesi (silahlı terör örgütüne üye olma suçu)
- 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu'nun 3. ve 5. maddeleri (terör eylemi ve terör örgütüne yardım etme suçları)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62, 53, 58/9 ve 63. maddeleri (ceza uygulama şekilleri ve koşulları)

16. Ceza Dairesi 2018/6921 E. , 2019/3248 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3, 5. maddesi, 5237 sayılı TCK’nın 62, 53, 58/9, 63 maddesi uyarınca hükmedilen mahkumiyet kararına
ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 25.01.2018 tarih ve 2017/2151 E. 2018/205 K. sayılı kararıyla sanık ve müdafiinin yokluğunda silahlı terör örgütü üyesi olmak suçundan verilen 6 yıl 3 ay hapis cezası ile mahkumiyetine dair karara karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, kararın müdafiin “...” adresine tebliğe çıkarıldığı, tebligatın bizzat muhatabına 13.02.2018 tarihinde tebliğ edildiği, temyiz süresinin sanık müdafine tebliğ ile başladığı, müdafinin 04.01.2019 tarihli dilekçesi ile 13.02.2018 tarihinde tebligatın bizzat kendisine yapılmadığı ve altındaki imzanın da kendisine ait olmadığını beyan ederek sahtecilik iddiasında ve temyiz talebinde bulunduğu anlaşılmakla; sanık müdafiin temyiz isteminin süresinde olup olmadığının belirlenmesi bakımından dosya arasında bulunan dilekçelerindeki imzası ile sahte olduğunu iddia ettiği tebligat parçasındaki imzalarının usulüne uygun olarak karşılaştırılmasının yapıldıktan sonra iadesinin temini için dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.