MAHKEMESİ : ... 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 15.05.2015 tarih ve 2015/217-2015/378 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının müvekkili bankanın müşterisi olduğunu, dava dışı yurtdışı bankadan davalı tarafından talep edilen teminat mektubunun davalıya tesliminin müvekkili tarafından yapıldığını, yurtdışı bankanın teminat mektubu komisyon ücretini talep etmesi üzerine iki döneme ait teminat mektubu komisyon ücretinin yurtdışı bankaya ödendiğini, ilk döneme ilişkin 16.745,00 USD’lik komisyon ücretinin davalı tarafından müvekkiline ödendiği halde, ikinci döneme ilişkin 16.745,00 USD’lik komisyon ücretinin davalı tarafından ödenmediğini ileri sürerek, 16.745,00 USD’nin temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili tarafından davaya konu teminat mektubu komisyon bedelinin müvekkiline ait banka nezdindeki hesaptan çekilmesine ilişkin talimat verildiğini ancak, davacı tarafından kendi kusuru ile hesaptan para çekilmediğini, dava dilekçesinin tebliği üzerine müvekkili tarafından 16.745,00 USD’nin davacıya ödendiğini, dava açılmasına neden olunmadığından yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasını savunmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde; davaya konu 16.745 USD’nin cevap süresi içinde davalı tarafça davacı bankaya ödendiği, bu haliyle davanın konusuz kaldığı gerekçesiyle, davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, teminat mektubu komisyon bedelinin tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece bozmaya uyularak davanın konusuz kaldığı gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, vekalet ücreti ve yargılama giderlerinden davalı taraf sorumlu tutulmuştur.
6100 sayılı HMK’nın “Esastan Sonuçlanmayan Davada Yargılama Gideri” başlığını taşıyan 331. maddesinin 1. fıkrası davanın konusuz kalması sebebiyle davanın esası hakkında bir karar verilmesine gerek bulunmayan hâllerde, hâkimin, davanın açıldığı tarihteki tarafların haklılık durumuna göre yargılama giderlerine takdir ve hükmetmesi gerekir hükmünü haizdir. Maddeden de anlaşıldığı üzere, davanın konusuz kalması halinde davalının yargılama giderinden sorumlu tutulmaması ve vekalet ücretine hak kazanabilmesi için davanın açılmasına sebebiyet vermemiş olması; davacının yaptığı masrafların davalıya yüklenebilmesi için ise, dava açmakta haklı olması gerekmektedir. Davanın konusuz kalması halinde, mahkemenin yargılamaya devam ederek davanın açıldığı tarih itibariyle hangi tarafın haksız olduğunu tespit etmesi ve dava açılmasına sebebiyet veren tarafı yargılama giderine mahkum etmesi gerekir.
Bu durumda mahkemece dava tarihi itibariyle tarafların haklılık durumuna göre yargılama giderlerine ve vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde yargılama giderinden ve vekalet ücretinden davalının sorumlu tutulması doğru olmamış, hükmün davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 10.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.