Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : Davanın reddine

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
UYAP sistemi üzerinden yapılan incelemede, İstanbul Anadolu 21. Hukuk Mahkemesinin 15/04/2014 tarih, 2013/1103 – 2014/411 sayılı kararı ile velayet altına alınmak suretiyle kısıtlanan davacının velisine açılan davaya muvafakatinin olup olmadığı hususu sorulmadan, yargılamaya devamla davanın reddine dair yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
1-Dava dilekçesinde miktar belirtmeksizin maddi ve manevi tazminat talebinden bulunulduğunun görülmesi karşısında, davacıya bu hususla ilgili talebinin açıklattırılması gerektiğinin nazara alınmaması,
2-Davacı hakkındaki tutuklama işleminin 1 Haziran 2005 tarihinden önce gerçekleştiğinin iddia edilmesi karşısında 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 6. maddesine göre, davacının tazminat talebi 466 sayılı Kanun Dışı Yakalanan veya Tutuklanan Kimselere Tazminat Verilmesi Hakkında Kanun hükümlerine tabi olduğu, Ceza Genel Kurulunun 23/03/2010 tarih ve 2009/256 Esas ve 2010/57 sayılı kararına göre 466 sayılı Kanunun 2. maddesindeki üç aylık sürenin başlangıcı için 21/04/1975 tarih ve 3-5 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına atıf yapılarak kesinleşen beraat kararından davacının haberdar olmasının aranması gerektiği, ayrıca Ceza Genel Kurulu"nun 06/05/2014 tarih ve 141-229 sayılı kararında 466 sayılı Kanuna göre incelenen tazminat davasının usul ve yasaya uygun yapılan kesinleşmesinden itibaren her halükarda 10 yıl içinde açılması gerektiği kabul edilmiştir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 06/05/2014 tarih ve 141-229 sayılı kararı dikkate alınarak, 10 yıllık sürenin "hükmün kesinleşme tarihinden” itibaren başlayacağı hususu gözetilip, öncelikle kesinleşmiş beraat kararının davacıya tebliğ edilip edilmediği araştırılıp, eğer tebliğ edilmemiş ise
10 yıllık sürenin hükmün kesinleşme tarihi olan 27/12/2005 tarihinden itibaren başlayacağı, bu kapsamda 27/03/2015 tarihinde açılan davanın süresinde olduğunun kabul edilmesi gerektiği nazara alınmadan, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, davacının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 11/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.