Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 22/3, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kaza esnasında alkollü olmadığına ilişkin temyiz itirazının reddine, ancak;
Sanık sürücünün idaresindeki otomobiile, meskun mahal içindeki, bölünmüş, tek yönlü, asfalt kaplama, düz, kuru ve aydınlatmalı yolda seyir halindeyken, sağından doğru yola giriş yaparak yaya geçidi üzerinden karşıdan karşıya geçmekte olan yaya katılana çarparak basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda, olaydan yaklaşık 5 saat sonra alınan alkol raporunda 0,10 promil alkollü (olay saatinde 85 promil alkollü) olduğu tespit edilen sanık hakkında, bilinçli taksir hükümlerinin uygulama koşullarının bulunmadığı anlaşılmakla, sanığın cezasında TCK"nın 22/3. maddesi gereğince artırım yapılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 11/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.