MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : 17/09/2015 tarihli karar ile hükümlülük, müsadere; 05/02/2016 tarihli ek karar ile sanığın temyiz talebinin reddine

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın talimat mahkemesindeki savunmasında bildirdiği adres aynı zamanda MERNİS adresi olduğundan bu adrese çıkarılan tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine göre muhtara tebliğ edilip, 2 no"lu haber kağıdının kapıya yapıştırıldığı anlaşılmakta ise de; anılan Kanunun 21. maddesi ile Tebligat Tüzüğünün 28. maddesinde belirtilen esaslara uyulmadığı, tebligatta en yakın komşusuna haber verildiğine dair bilgiye yer verilmemesi nedeniyle TK"nun 21/2. maddesine göre yapılan 06.11.2015 tarihli tebliğ işleminin usulsüz olduğu ve sanığın öğrenmekle süresi içerisinde hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, temyiz isteminin reddine ilişkin 05.02.2016 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilerek hükmün esasına yönelik yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321.maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 23.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.