İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6042 Esas 2019/17612 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6042
Karar No: 2019/17612
Karar Tarihi: 12.11.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6042 Esas 2019/17612 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü verilen sanığın temyiz istemi incelendi. Mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemi, adli para cezasının doğrudan hükmolunması nedeniyle reddedildi. Hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemi ise, sanığın elektrik kablolarını çalma girişimi suçunu oluşturduğu ancak hak mahrumiyeti nedeniyle bozulduğu belirtildi. Kararda geçen kanun maddeleri; 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/4. maddesi ve 53/1. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2019/6042 E. , 2019/17612 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1. Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2. Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
Sanığın, elektrik kablolarının yer altına alınması çalışmaları sırasında, bir kısmı açıkta bulunan kabloları keserek çalmaya teşebbüs etmesi şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanun’un 141/1 maddesine göre uygulama yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/4.maddesinde yer alan "Kısa süreli hapis cezası ertelenmiş veya fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişiler hakkında birinci fıkra hükmü uygulanmaz." şeklindeki düzenleme karşısında, sanık hakkında aynı Kanun"un 53/1. maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322.maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından, "sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/1.maddesinin uygulanmasına" ilişkin bölümün çıkartılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.