4. Ceza Dairesi 2020/20773 E. , 2020/11545 K.
"İçtihat Metni"KARAR
Hakaret suçundan sanık ...’ün 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 125/1, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 1.500,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Tavşanlı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/01/2019 tarihli ve 2018/245 esas, 2019/88 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
İstem yazısında;
“Dosya kapsamına göre, anılan Mahkemenin 29/01/2019 tarihli kararının delillerin değerlendirilmesi ve kabul kısmında, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesine rağmen, hüküm kısmında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmeyerek çelişki yaratılmasında isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
Anayasanın 141/3. maddesinde belirtildiği üzere, mahkemelerin her türlü kararlarının gerekçeli yazılması gerekmektedir.
5271 sayılı CMK’nın “Hükmün gerekçesinde gösterilmesi gereken hususlar” başlıklı 230. maddesinde; (1) Mahkûmiyet hükmünün gerekçesinde aşağıdaki hususlar gösterilir:
a) İddia ve savunmada ileri sürülen görüşler.
b) Delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin belirtilmesi; bu kapsamda dosya içerisinde bulunan ve hukuka aykırı yöntemlerle elde edilen delillerin ayrıca ve açıkça gösterilmesi.
c) Ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiili ve bunun nitelendirilmesi; bu hususta ileri sürülen istemleri de dikkate alarak, Türk Ceza Kanununun 61 ve 62 nci Maddelerinde belirlenen sıra ve esaslara göre cezanın belirlenmesi; yine aynı Kanunun 53 ve devamı maddelerine göre, cezaya mahkûmiyet yerine veya cezanın yanı sıra uygulanacak güvenlik tedbirinin belirlenmesi.
d) Cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adlî para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususlara ilişkin istemlerin kabul veya reddine ait dayanaklar.” hükmüne yer verildiği,
Aynı Kanun’un 289. maddesinin (g) fıkrasında da hükmün 230 uncu madde gereğince gerekçeyi içermemesi, hukuka kesin aykırılık halleri arasında sayılmıştır.
Ayrıca, 5271 sayılı CMK"nın 225. maddesinde hükmün ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve fail hakkında verileceği, hükme bağlamıştır.
İnceleme konusu somut olayda; sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün gerekçe kısmında, sanığın adli sicil kaydında kasıtlı suçtan mahkumiyetinin bulunmadığı, kişilik özellikleri ve sanığın sabit görülen eylemi nedeniyle hükmolunan cezanın tür ve miktarı ile sanığın kovuşturma aşamasındaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği konusunda mahkemeye olumlu kanaat geldiğinden ve suça konu olay nedeniyle somut belirlenebilir ve giderilebilir mahiyette bir zarar olgusunun bulunmadığından bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiğinin belirtilmesine rağmen, hüküm kısmında sanığın hakaret suçundan 1.500,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmek suretiyle CMK"nın 230. maddesine aykırı şekilde, hüküm ile gerekçeli karar arasında çelişki oluşturulduğu ve bu durumun aynı Kanun’un 289/1-g maddesine göre hukuka kesin aykırılık halini oluşturması nedeniyle, kanun yararına bozma isteminin kabulüne karar verilmiştir.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın, kanun yararına bozma isteği doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1- Tavşanlı 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 29.01.2019 tarihli ve 2018/245 esas, 2019/88 sayılı kararının, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2- Aynı Kanun maddesinin 4-b fıkrası gereğince, sonraki işlemlerin mahallinde tamamlanmasına, dosyanın Yüksek Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 13/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.