Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiin ve katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-TCK"nın 50/4. maddesinde, taksirli suçlardan dolayı hükmolunan hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, TCK"nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği, lehe hükümlerin uygulanması talebinde bulunan sanık hakkında, "sanık hakkında verilen hapis cezasının süresi göz önünde bulundurularak, sanık lehine takdiren TCK"nın 50/4. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına" şeklinde yasal olmayan gerekçe ile paraya çevirme hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi suretiyle TCK"nın 50/4. madddesine aykırı davranılması,
2- Sanık hakkında TCK"nın 85/2. maddesi gereği temel hapis cezasının 2 yıl 6 ay hapis cezası olarak tayin edilmesi sonrasında TCK"nın 62. maddesi gereği 1/6 oranında indirim yapılması ile netice cezanın "2 yıl 1 ay hapis cezası" olarak belirlenmesi yerine "1 yıl 13 ay hapis cezası" şekilde eksik tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince, hükmün isteme kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 21/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.