Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 Sayılı Kanuna Aykırılık
Hüküm : 1-2863 sayılı Kanunun 74/1-2.cümle, TCK"nın 62/1, 51/1-3-6- 7-8, 53/3 maddeleri gereğince mahkumiyet
2-6136 sayılı Kanunun 13/1, TCK’nın 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, mahkumiyete esas teşkil edecek nitelikte delil bulunmadığına, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Suça konu alanın sit alanı veya 2863 sayılı Kanuna göre korunması gerekli başka bir yer olmaması nedeniyle sanığa verilen cezadan aynı Kanunun 74/1-2.cümlesi gereğince 1/3 oranında indirim uygulanması sırasında ilgili yasa maddesinin gösterilmemesi ,
2-2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan tayin edilen hapis cezası ertelenen sanığın, TCK’nın 51/8. maddesi uyarınca denetim süresi iyi halli olarak geçirildiği takdirde, cezanın infaz edilmiş sayılacağı hususunun kararda gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (B-2) bendi hükümden çıkarılarak yerine “Kazı yapılan yerin, sit alanı veya 2863 sayılı Kanuna göre korunması gerekli başka bir yer olmadığı anlaşılmakla 2863 sayılı Kanunun 74/1-2.cümlesi gereğince verilen cezanın üçte biri indirilerek sanığın 1 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına” cümlesinin eklenmesi ve hüküm fıkrasının (B-5/d) numaralı bendinin devamına “ve TCK’nın 51/8. maddesi uyarınca denetim süresi iyi halli olarak geçirildiği takdirde, cezanın infaz edilmiş sayılacağının sanığa ihtarına” cümlesinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 21/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.