
Esas No: 2018/6688
Karar No: 2020/7843
Karar Tarihi: 03.12.2020
Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2018/6688 Esas 2020/7843 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tazminat
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
KARAR
Davacı vekili, müvekkilinin maliki olduğu dava konusu taşınmaza davalının 2011 yılının ekim ayından bu yana tecavüzde bulunduğunu ileri sürerek ecrimisil talebinde bulunmuştur.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir. Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; ecrimisil istemine ilişkindir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, dava konusu 1372-1373-1374 parsel sayılı, bilahare 27.04.2010 tarihinde tevhit işlemiyle 1398 parsel numarasını alan, 106.203 metrekare alanlı, tarla nitelikli, dava dışı ... adına kayıtlı, içerisinde biri açık, beş adedi kapalı olmak üzere altı adet ahır bulunan taşınmazda, 04.02.2013 tarihli Veteriner Hekim raporuna göre davalı yana ait yaklaşık 3.200 adet kasaplık erkek sığırın barındığı; mahkemece, davacı yanın dava dilekçesinde davaya konu alanların hiç kullanılmamış şekilde teslim edildiğinin belirtildiği, teslimin rızai bir kullanım durumunun tespiti niteliğinde olduğu, talep edilen dönemde hukuksuz kullanımın, fuzuli şagillik için intifadan men edildiğinin, davalının işgalinin ne zaman başlayıp ne zaman bittiğinin ispatlanamadığı, keşifte de davalının kullandığına dair gözlem yapılmadığı, ayrıca dava konusu tesislerin bulunduğu 1398 parsel sayılı taşınmazın da dava dışı kişi adına kayıtlı olduğu gerekçesiyle, davanın reddedildiği sabittir.
Somut olayda, dava konusu edilen, tarla nitelikli taşınmaz değil üzerindeki tesis olup, bu nedenle mahkemece dava konusu taşınmazın davacıya ait olmadığı hususu üzerinde durulması isabetsizdir. Diğer taraftan, davacı, dava konusu tesislerin haksız olarak kullanıldığı iddiasını dile getirmekte olup, bu konuda davalı yanın dava konusu tesislere hayvan sevkiyatı yaptığı, hatta davalı yanın bu hususta davacıya ödemede bulunulduğunu belirtiği sabittir. Eldeki dosyada taraflar tanık deliline de dayandıklarına göre, taraf tanıkları da usulüne uygun olarak dinlenerek, iddia ve savunma doğrultusunda araştırma ve inceleme yapılarak hüküm tesis edilmesi gerekirken, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirmeyle yazılı şekilde hüküm tesis edilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüne, usul ve yasaya aykırı olan hükmün 6100 sayılı HMK"nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, HUMK’un 440/1. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 03.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.