Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/3506 Esas 2022/605 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi

MAHKEMESİ : Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
...

Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 12.03.2020 tarihinde verilen dilekçeyle elatmanın önlenmesi ve ecrimisil talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda, dava konusu 1003 parsel yönünden davanın aktif husumet yokluğu nedeniyle reddine; 1900, 786, 1897, 1904, 1907, 1908, 1910 parsel sayılı taşınmazlar yönünden davanın reddine dair verilen 12.03.2020 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi taraf vekillerince talep edilmiştir. Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince ecrisimil talebi ve buna bağlı vekalet ücretine yönelik hüküm açısından 6100 sayılı HMK'nın 341, 346/1 ve 352. maddeleri gereğince taraf vekillerinin istinaf dilekçelerinin reddine; elatmanın önlenmesi talebine ilişkin vekalet ücreti yönünden davalı vekilinin istinaf başvurusunun, 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine, elatmanın önlenmesi talebi yönünden davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile istinaf incelemesine konu yerel mahkeme kararının kaldırılmasına, dava konusu 1003 parsel yönünden davanın aktif husumet yokluğu nedeniyle reddine; 786, 1897, 1900, 1904, 1907, 1908, 1910 parsel sayılı taşınmazlara ilişkin ecrimisil talebi yönünden davanın reddine; ... 1910 parsel sayılı taşınmazlara ilişkin elatmanın önlenmesi talebi yönünden dava konusuz kaldığından esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına kesin olarak karar verilmiş, davalı vekilinin temyiz başvurusu üzerine 08.12.2020 tarihli ek kararla kesinlik sınırının altında olduğu nedeniyle temyiz dilekçesinin reddine dair kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

KARAR

Dava, paydaşlar arası elatmanın önlenmesi ve ecrimisil istemine ilişkindir.
Davacılar vekili, dava konusu taşınmazlarda tarafların paydaş olduklarını, taşınmazların tamamının davalı tarafından kullanıldığını ve elde edilen ürünlerden kendilerine pay verilmediğini, parsellerin payı oranında kullanılmasına izin verilmediğini iddia ederek, elde edilen gelirlerden ecrimisil talep ettiklerini, ayrıca davalının dava konusu taşınmazlarda kendi hissesinden fazla alanı kullandığını belirterek müdahalenin men’ine karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, dava konusu 1003 parselde muris ...'ın herhangi bir payının olmadığını, bu nedenle davacıların hak sahibi olduğu bir taşınmaz olmadığını, söz konusu taşınmaz yönünden davanın husumet nedeniyle reddini talep ettiğini, kullanıma uzun süre sessiz kalındığını, muvafakat verildiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabul kısmen reddine karar verilmiş, taraf vekilleri istinaf talebinde bulunmuştur.
Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince ecrisimil talebi ve buna bağlı vekalet ücretine yönelik hüküm açısından 6100 sayılı HMK'nın 341, 346/1 ve 352. maddeleri gereğince taraf vekillerinin istinaf dilekçelerinin reddine; elatmanın önlenmesi talebine ilişkin vekalet ücreti yönünden davalı vekilinin istinaf başvurusunun, 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine, elatmanın önlenmesi talebi yönünden davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile istinaf incelemesine konu yerel mahkeme kararının kaldırılmasına, dava konusu 1003 parsel yönünden davanın aktif husumet yokluğu nedeniyle reddine; 786, 1897, 1900, 1904, 1907, 1908, 1910 parsel sayılı taşınmazlara ilişkin ecrimisil talebi yönünden davanın reddine; 786, 1897, 1900, 1904, 1907, 1908 ve 1910 parsel sayılı taşınmazlara ilişkin elatmanın önlenmesi talebi yönünden dava konusuz kaldığından esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına kesin olarak karar verilmiştir.
Davalı vekilinin temyiz başvurusu üzerine 08.12.2020 tarihli ek kararla kesinlik sınırının altında olduğu gerekçesiyle 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi yollamasıyla ve 346/1. maddeleri uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
Davalı vekili temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararı temyiz etmiştir.
Hemen belirtilmelidir ki; iddianın içeriği ve ileri sürülüş biçiminden, davanın taşınmaz malın aynına ilişkin olduğu ve konusunu oluşturan hakkın para ile değerlendirilmesinin mümkün bulunduğu; böyle bir davada, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 413. ve 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 16. maddeleri uyarınca dava değerinin ve buna göre alınacak harcın, el atılan yerin değeri ile talep edilen ecrimisil toplamından ibaret olacağı kuşkusuzdur (4.3.1953 tarihli ve 10/2 sayılı İBK).
Somut olayda; dava 1.000,00 TL değer göstermek suretiyle açılmış olup bilahare ecrimisil talebi 25.943,00 TL’ye artırılmış, elatılan taşınmazlar değeri olan 345.991,00 TL üzerinden harç tamamlanmış olup, elatmanın önlenmesi ve ecrimisil davaları nitelikleri gereği aynı maddi olgu ve hukuki nedenden kaynaklanmakta olup, aynı davada dava konusu yapılması nedeniyle mahkemece dosya esası incelenerek hüküm tesis edilmesi gerekirken 08.12.2020 tarihli ek kararla kesinlik sınırının altında olduğu gerekçesiyle 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi yollamasıyla ve 346/1. maddeleri uyarınca temyiz dilekçesinin reddine hükmedilmesi doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazının kabulü ile HMK 371. maddesi gereğince temyiz olunan Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesinin kararının BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, HMK'nın 373. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca dosyanın Trabzon Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 19.01.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.