Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/6894 Esas 2022/555 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
...

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 05/03/2013 tarihinde verilen dilekçeyle elatmanın önlenmesi ve ecrimisil talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda davanın kabulüne dair verilen 15/09/2017 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi bir kısım davalılar vekili tarafından talep edilmiştir. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf talebinin kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davalı ... ve davalı ... tarafından temyiz edilmiştir. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince 05/11/2018 tarihli ek karar ile temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiş olup, bu ek kararın davalı ... ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.

KARAR

Dava, elatmanın önlenmesi ve ecrimisil talebine ilişkindir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne dair verilen karar hakkında, bir kısım davalılar vekili istinaf kanun yoluna başvurmuş, bölge adliye mahkemesince istinaf başvurusunun kısmen kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davalı ... ve davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Bölge adliye mahkemesince, eksik yatırılan nispi harcın tamamlanması için davalıların MERNİS adresine tebligat yapılmış, tanınmıyor olmaları nedeniyle tebligatın iade edilmesi üzerine, aynı adrese 7201 sayılı Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre tebligat yapılmış ve muhtıra 05.10.2018 tarihinde tebliğ edilmiş, ancak süresi içinde harç yatırılmamıştır. Bunun üzerine bölge adliye mahkemesince, 05.11.2018 tarihli ek karar ile, 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi yollaması ile aynı yasanın 344 ve 346. maddeleri uyarınca, temyiz talebinin reddine karar verilmiş, davalı ... ve davalı ... vekili ek kararı süresinde temyiz etmiştir.
Somut olayda; davalılar, muhtıra tebliğ edildiğinde MERNİS adreslerinin değiştiğini belirterek, tebligatın usulüne uygun yapılmadığını iddia etmişler ise de, tebligatın oluşturulduğu tarih olan 20.09.2018 tarihi itibariyle davalı ... ve davalı ...’nün MERNİS adresi, ...,... olduğundan, bu adrese Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre yapılan tebligat usulüne uygun olup, bölge adliye mahkemesinin 05.11.2018 tarihli temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, davalılar vekilinin temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.
SONUÇ: Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine ve temyiz olunan ek kararda yazılı gerekçelere göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bölge adliye mahkemesinin 05.11.2018 tarihli ek kararının ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 18.01.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.






...