MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin, davalı şirkette 11/12/2013 tarihinde güvenlik görevlisi olarak çalışmaya başladığını, 2014 yılı Ekim ayında 12 günlük ücretsiz izne gönderildiğini, iznin ardından ise iş sözleşmesinin 20/10/2014 tarihinde haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek; feshin geçersizliğinin tespiti ile müvekkilinin işe iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Vekilinin Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının söz konusu işe iade davasını henüz davalı şirketin elemanı iken ücretsiz izinde olduğu dönemde açtığını, davacının 13/10/2014 tarihinde ücretsiz izne çıkartıldığını, iş sözleşmesine ise işe iade davası açıldıktan sonra 31/10/2014 tarihinde son verildiğini, davacının mazeretsiz olarak işe gelmemesi nedeniyle iş sözleşmesinin sonlandırıldığını savunmuş ve davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının işe iade davası açıldığı sırada halen davalı işverenin işçisi olduğui iş sözleşmesinin sonlandırılmadığı gerekçeleri ile davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar süresinde davacı vekilince temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
Dosya içerisindeki bilgi ve belgeler incelendiğinde, davacının 01/10/2014-12/10/2014 tarihleri arasında ücretsiz izinde olduğu, 21/10/2014 tarihinde postaya verilen yazı ile işverenin kendisini başka bir işyerinde görevlendirdiği, davacı hakkında 14/10/2014-31/10/2014 tarihleri arasında devamsızlık yaptığından bahisle tutanaklar tutulduğu ve işe iade davasının 20/10/2014 tarihinde açıldığı anlaşılmaktadır.
Davacı sebepsiz yere şirket merkezine çağrıldığını ve 12 günlük ücretsiz izne çıkarıldığını ardından 20/10/2014 tarihinde şirkete gittiğini ve işten çıkarıldığının kendisine söylendiğini iddia etmiştir.
Davacı tanıkları, davalı işyerinde çalışmış kimseler olup, iddiaları doğrular nitelikte beyanda bulunmuşlardır.
Davalı tanığı Zafer ise duruşmadaki ifadesinde, davacının çalışığı projede güvenlik personeli sayısının azaltıldığını, bu nedenle davacının 12 gün ücretsiz izne gönderildiğini ve daha sonrasında ise devamsızlık yaptığını bildirmiştir.
Davacı hakkında 14/10/2014 tarihinden itibaren devamsızlık tutanakları tutulmuş ise de işveren tarafından 21/10/2014 tarihinde postaya verilen görevlendirme yazısında davacının devamsızlık yaptığından bahsedilmemiştir.
Tüm bu hususlar birlikte dikkate alındığında davacının işveren tarafınan ücretsiz izne çıkarıldığı ve ardından 20/10/2014 tarihinde iş sözleşmesinin feshedildiği anlaşılmaktadır.
Feshin haklı veya geçerli bir nedene dayandığını ispat yükü işverene ait olup, davalı işverence 20/10/2014 tarihinde gerçekleştirilen feshin haklı veya geçerli bir nedene dayandığının ispatlanamadığı dikkate alınmaksızın davanın kabulü yerine yanılgılı değerlendirmeler ile reddine karar verilmesi hatalıdır.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM:
Yukarda açıklanan gerekçe ile;
1. Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2. Feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının İŞE İADESİNE,
3. Davacının yasal süre içinde başvurusuna rağmen davalı işverence süresi içinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının davacının kıdemi, fesih nedeni dikkate alınarak takdiren davacının 4 aylık brüt ücreti tutarında BELİRLENMESİNE,
4. Davacı işçinin işe iadesi için işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya kadar ücret ve diğer haklarının davalıdan tahsilinin GEREKTİĞİNE,
5. Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
6. Davacının yaptığı (277.20) TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
7. Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT"ne göre belirlenen 1.800 TL ücreti vekaletin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
8. Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine,
Kesin olarak oybirliği ile 24.03.2016 günü karar verildi.