MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 29/03/2016 tarih ve 2014/173-2016/62 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin "VESTEL MAESTRO" ibareli markasının 07. ve 11. sınıflarda yer alan mallar üzerinde 2010/52207 sayı ile tescilli olduğunu, davalının 2012/40876 sayılı "MAESTRIA" ibareli markası için başvuru yaptığını, müvekkilinin itiraz ettiğini, itirazının ... YİDK kararı ile red edildiğini, markaların ayırt edilmeyecek kadar benzer olduğunu, müvekkil markasının tanınmış olduğunu, davalı adına tescilinin haksız yarar sağlama, tanınmış markanın itibarının zarar görmesine ve ayırt edici karakterinin zedelenmesine yol açacağını, kötüniyetli başvuru olduğunu iddia ederek YİDK kararının iptali ile 2012/40876 sayılı “MAESTRIA” ibareli markanın tescili halinde hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekilleri, markaların benzemediğini, farklı sınıfta farklı mal ve hizmetler için tescil edildiğini, karıştırılma ihtimalinin bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalının 2012/40876 sayılı ‘Maestria’ ibareli başvuru ile davacının 2010/52207 sayılı ‘Vestel Maestro+ Şekil’ ibareli markasının benzer olduğu, davacı malların yüksek fiyatlı beyaz eşya emtiası olduğu, davalı markasının ise kahve makineleri ve parçaları gibi spesifik ürünler olduğu, markaların kapsadıkları mallar farklı ve ilişkisiz olduğu, bu markaları söz konusu mallar üzerinde gören ortalama bir tüketicinin markalar arasında bağlantı kurmayacağı ve markaları karıştırmayacağı, markalar arasında 556 sayılı KHK’nin 8/1-b bendi kapsamında iltibas tehlikesi bulunmadığı, davacı markasının tanınmışlığını ispat edemediği, bir markanın benzerinin tescili her zaman kötü niyetli bir tescil olarak addedilemeyeceği, davalının kötü niyetini gösterir herhangi bir belge bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 14/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.