MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK’nın 143/1. maddesi uyarınca yapılan ½ oranındaki artırımda bir isabetsizlik olmadığından tebliğnamedeki “ suç tarihinde 6545 sayılı yasanın yürürlüğe girmediği dikkate alındığında TCK"nun 143/1 maddesi gereğince en fazla 1/3 oranında artırım uygulanabileceğinin gözetilmemesi” şeklindeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.11.2018 tarihli ve 2016/6-986 E., 2018/554 K. sayılı içtihadında belirtildiği üzere, 15-18 yaş aralığında bulunan suça sürüklenen çocuk hakkında 5395 sayılı Kanunun 35/1. maddesi uyarınca sosyal inceleme yaptırılıp rapor aldırılmasının zorunlu olmadığı ancak rapor aldırılmaması halinde gerekçesinin kararda gösterilmesi gerektiği halde, suça sürüklenen çocuk hakkında sosyal inceleme raporu aldırılmama nedeninin gerekçeli kararda gösterilmemesi,
2- Suça sürüklenen çocuk hakkında kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e ve 143/1. maddeleri uyarınca belirlenen 4 yıl 6 ay hapis cezasından, aynı Kanun"un 35. maddesi uyarınca 1/3 oranında indirim yapılırken hesap hatası sonucu 3 yıl yerine 1 yıl 6 ay hapis cezasına, aynı Kanun"un 31/3. maddesi uyarınca 1/3 oranında indirim yapılırken 2 yıl yerine 1 yıl hapis cezasına ve sonuç olarak 7.300,00 TL adli para cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1 maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca yeni hüküm kurulurken kazanılmış hakkın gözetilmesine, 04/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.