Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Tarımda mevcut destekleme politikalarının değiştirilerek çiftçilere doğrudan gelir desteği sağlanması ve kayıt sisteminin oluşturulması amacı ile ülke çapında uygulama yapılmasına ilişkin 13.12.2001 tarihli ve 2001/3405 sayılı kararnameye eklenen 1. maddeye göre (çiftçilere yapılacak doğrudan gelir desteği ödemeleri diğer kamu kurum ve kuruluşlarının alacaklarına mahsup edilemez.)
Somut olayda, borçluya doğrudan gelir desteği için verilen yukarıda açıklanan nitelikteki banka hesabındaki tutara haciz konulduğu görülmektedir. Dairemizin yerleşik içtihadına göre temelde devlete ait bu paranın borçlu çiftçiye veriliş amacı da gözetilerek haczi mümkün değildir.
Alacaklının sıfatı, kamu kuruluşu niteliğinde olup olmaması ya da özel hukuk tüzel kişisi olması yukarıdaki ilkeye etkili değildir. Ayrıca alacakların mahsup edilip edilemeyeceği ile menkul, gayrimenkul ya da bir hakkın haczinin mümkün bulunup bulunmadığı hususlarının yasal dayanakları farklıdır. Bu nedenle mahkeme kararında sözü edilen Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin kararı ile yukarıda yer verilen Dairemizin yerleşik uygulaması birbirinden farklı konular hakkında olup somut olaya emsal kabul edilemez.
O halde, mahkemece şikayetin kabulüne karar vermesi gerekirken reddi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 25.10.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.