13. Hukuk Dairesi 2014/46424 E. , 2016/1297 K.
"İçtihat Metni".... vekili avukat ... ile ... aralarındaki dava hakkında ... Tüketici Mahkemesinden verilen 30/09/2014 gün ve 2013/2693-2014/3112 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı banka,davalının kendilerinden 11.01.2012 tarihinde kredi kullandığını, kredi taksitlerinin ödenmediğini, borcun tahsili için davalı aleyhine icra takibi başlatıldığını, davalının icra takip dosyasına yapmış olduğu itirazın iptaline karar verilmesini istemiş, mahkemece, davanın kısmen kabulüne, davalının Kayseri 2.İcra Müdürlüğünün 2013/7190 sayılı dosyasına yapılan itirazın iptaline, 7.584,83 TL asıl alacak, 470,53 TL faiz, 23,58 TL bsmw vergisi olmak üzere toplam 8.078,94 TL üzerinden takibin devamına karar verilmiştir. Verilen karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Dava konusu icra takibinde talep edilen miktar toplam 8.551,03 TL olup mahkemece, asıl alacak ve işlemiş faiz olmak üzere toplam 8.078,94 TL üzerinden davanın kabulüne karar verilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm 471,09 TL olup karar tarihi itibariyle 1.890,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle temyiz edilen bölüm miktar itibariyle kesin olduğundan temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 25/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.