MAHKEMESİ : Ağrı 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 21/11/2013
NUMARASI : 2008/153-2013/495

Davacı İ.. B.. vekili Avukat Veli tarafından, davalılar A.. B.. ve diğerleri aleyhine 09/05/2008 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 21/11/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı S.. Ö.. tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece istem kabul edilmiş; karar, davalı S.. Ö.. tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, Ağrı Emniyet Müdürlüğünce işletilen Dambat Sosyal Tesislerinde Güner Durmuş isimli kişinin banyoda yıkanırken şofbenden sızan gazdan zehirlenip ölmesi nedeniyle yakınlarına ödemiş olduğu tazminatın tesis sorumluları davalılardan rücuen tahsilini istemiştir.
Mahkemece, davalıların ceza mahkemesince belirlenen kusurlarına isabet eden tazminatın belirlendiği 22/07/2013 tarihli hukukçu bilirkişi raporuna göre tespit edilen miktarların tahsiline karar verilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden; Ağrı Emniyet Müdürlüğü tarafından işletilmekte olan Dambat Sosyal Tesislerine 2002 yılının 11. ayında montajı yapılan şofbenin arızalanması üzerine 09/05/2003 tarihinde arızasının giderilerek kullanımına devam edildiği, 23/10/2003 tarihinde Güner isimli kişinin banyoda yıkanırken şofbenden sızan gaz nedeniyle zehirlenerek öldüğü, şofbenin kurulumu sırasında tesiste sorumlu komiser yardımcısı olan davalı S.. Ö.."ün Osmaniye Emniyet Müdürlüğüne tayininin çıkması üzerine Ağrı Emniyet Müdürlüğünden 30/07/2003 tarihinde ilişiğinin kesildiği, ölüm olayının davalı S.. Ö.."ün tayini çıktıktan sonra meydana geldiği anlaşılmaktadır.
Davalılar aleyhine açılan ceza davasının yargılaması sırasında alınan 23/12/2004 tarihli raporda ölenin 5/8 oranında, tesisi denetim ile görevli davalı A.. B.."ın 1/8 oranında, şofbeni kurduran ve gerekli denetlemeyi yapmayan lojistik şubesinin 2/8 oranında kusurlu bulundukları, S.. Ö.., Y.. Ç.. ve Nevzat olayda herhangi bir kusurunun bulunmadığı belirtilmiş, 28/04/2005 havale tarihli raporda ise dava konusu olayda A.. B.., S.. Ö.., Y.. Ç.. ve Nevzat 1/8"er oranında, ölenin 4/8 oranında kusurlu olduğu belirtilmiştir. Yine iş güvenliği uzmanı bilirkişilerden alınan 20/11/2006 tarihli raporda S.. Ö.."ün 5/8 oranında, Y.. Ç.."ın 1/8, oranında A.. B.."ın 2/8 oranında, Nevzat Çelik ve ölenin kusursuz oldukları belirtilmiştir. Ceza davasında alınan her üç rapordaki kusur oranları çelişkili olup hüküm kurmaya elverişli değildir.
Şu durumda, mahkemece teknik üniversiteden seçilecek konusunda uzman 3 kişilik bilirkişi heyetinden, ceza davasında alınan raporlar da incelenerek, davalı S.. Ö.."ün sosyal tesisteki görevi, şofbenin kurulumu, bakımı ve denetimi ve tayin olup ayrılmasından sonra ölüm olayının meydana gelmiş bulunması değerlendirilerek, meydana gelen ölüm olayında kusuru bulunup bulunmadığı yönünde rapor alınması ve sonucuna göre zarar kapsamının belirlenmesi gerekir. Mahkemece kusur oranı konusunda çelişkiyi giderici, denetime elverişli rapor alınmadan, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
2-Mahkemece olayın oluşu ve dosya kapsamındaki diğer olgular gözetilerek tazminat miktarı belirlenirken TBK 51 (BK"nın 43.) maddesi uyarınca hakkaniyet indirimi yapılıp yapılmaması hususunun değerlendirilmemiş olması da bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (1 ve 2) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davalı S.. Ö.. yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı S.. Ö.."ün öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 11/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.