MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nun 157/1, 62/1, 50/1-a, 52/2. maddeleri gereğincemahkumiyet
5237 sayılı TCK"nun 207/1, 62/1, 50/1-a, 52/2. maddeleri gereğincemahkumiyet

Sanığın dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından mahkumiyetine ilişkin hükümler sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."nun, kiracı olarak oturduğu evle ilgili, evin sahibi tanık..."nın bilgisi ve rızası olmadan evin kiralık olduğuna dair Bitez Beldesinde bulunan market ve kasaplara kiralık ilanı astığı ve kendi telefon numarasını bu ilanlara yazdığı, kiralık ev arayan katılanın ilandaki numarayı aradığında ev sahibiymiş gibi katılanla konuştuğu, evi gezdirdiği, katılanın evi kiralamayı kabul etmesi üzerine 01/02/2014 tarihli kira sözleşmesinde kiraya veren kişi olarak adını ... yazıp kira sözleşmesini imzaladığı ayrıca katılandan 200 TL depozito ve 400 TL kira parası olmak üzere toplam 600 TL nakit parayı aldığı, daha sonra katılanın evin sahibinin sanık olmadığını anladığında şikayetçi olduğu, sanığın bu şekilde üzerine atılı suçları işlediği iddia olunan somut olayda;
1)Özel belgede sahtecilik suçu yönünden kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık savunması, katılan beyanı, tanık anlatımı, ekspertiz raporu ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde sanığın mahkumiyetine ilişkin mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın herhangi bir neden içermeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
2)Dolandırıcılık suçu yönünden kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
24/10/2019 tarih ve 30928 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin üçüncü fıkrasına “birlikte” ibaresinden sonra gelmek üzere “aynı mağdura karşı” ibaresi eklenmiş olup, anılan yasa maddesinde yapılan değişiklikle uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte aynı mağdura karşı işlenmiş olması halinde uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağının düzenlendiği dikkate alınarak, somut olayda sanığın üzerine atılı özel belgede sahtecilik suçunu kamuya karşı işlediği, bu itibarla atılı suçlar açısından mağdurların farklı olduğu anlaşılmakla, sanığa yüklenen dolandırıcılık suçu nedeniyle, hükümlerden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 15.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.