MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 07.02.2014 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 04.03.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacılar, davalılar ile paydaş oldukları 69 parsel sayılı taşınmazın paylaşımı konusunda anlaşamadıklarını belirterek taşınmazdaki ortaklığın satış yoluyla giderilmesini istemişlerdir.
Davalılar, taşınmazdaki ortaklığın aynen taksim mümkün değilse umuma açık satış suretiyle giderilmesini istemişlerdir.
Mahkemece, 69 parsel sayılı taşınmazdaki ortaklığın satış yoluyla giderilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davalılar vekili temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan deliller ve dosya içeriğine göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2- Dava, bir adet taşınmazdaki ortaklığın giderilmesi istemine ilişkindir.
Harç, özel ve tüzel kişilerin özel çıkarlarına ilişkin olarak kamu kuruluşlarının hizmetlerinden yararlanmaları karşılığında yaptıkları ödemelerdir. Yargı harçları da davanın konusu veya müddeabihin değerine göre taraflardan alınır. 492 sayılı Harçlar Kanuna bağlı (1) sayılı tarifenin “Yargı Harçları” başlıklı (A) bendinin III fıkrasının 1/b maddesinde ortaklığın giderilmesine ilişkin davalarda ortaklığın satış yoluyla giderilmesine karar verilmesi halinde alınacak harç oranı düzenlenmiştir.
Somut olayda, 69 parsel sayılı taşınmazdaki ortaklığın satış yoluyla giderilmesine ve satış bedeli üzerinden tarafların hisseleri oranında binde 9,9 harç alınmasına karar verilmiştir. Karar tarihi itibariyle, 492 sayılı Harçlar Kanuna bağlı (1) sayılı tarife gereğince binde 11,38 oranında harç alınması gerekirken binde 9,9 oranında harç alınmasına karar verilmesi doğru görülmemiş ise de bu husus kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK’nın 438/7 maddesi gereğince hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1.) bentte açıklanan nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine; (2.) bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının altıncı bendinde yer alan “9,9” rakamının çıkartılarak yerine “11,38” yazılmasına, hükmün DÜZELTİLMİŞ ve değiştirilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 27.02.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.