Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, iş kazasında yaralanan sigortalının tedavisi için davacı işveren tarafından yapılan tedavi giderlerinin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekilince temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
İnceleme konusu olayda; davacı işverenin işyerinde 05.02.2015 tarihinde, sigortalı ... iş kazası sonucu sigortalının sağ el baş parmağı hariç diğer parmaklarının kopar derecede yaralandığı; tedavisi için davacı işverenlikçe önce 05.02.2015 tarihinde ... Devlet Hastanesine götürüldüğü, buradan konusunda uzman ve donanımlı olduğu belirtilen Özel El ve Mikrocerrahi Ortopedi Travmatoloji Hastanesine sevkedildiği, burada yapılan tedavisinin tamamlanması ile 09.03.2015 tarihinde taburcu edildiği, ayrıca sigortalıya tedavi kapsamında 20.03.2015, 23.03.2015, 11.06.2015, 08.10.2015 ve 12.11.2015 tarihli fizyoterapi uygulamaları da yapıldığı, buna göre söz konusu sözleşmesiz sağlık kuruluşunda yapılan tedavi için düzenlenen toplam 72.263,82 TL fatura bedelinin davacı işveren tarafından ödendiği anlaşılmaktadır.
Davacı, iş kazası sonucu yapılan tedavi nedeniyle, özel sağlık kuruluşuna fatura mukabili ödediği, toplam 72.263,82 TL"nin davalıdan kuruma başvuru tarihi olan 01.04.2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiş, Mahkemece, davalı Kurumun davacı şirkete 03.07.2015 tarihinde yaptığı 10.042,17 TL ödemeyi düşerek bakiye 62.221,65 TL tutarının 01.04.2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Dava sonuç itibariyle, sigortalının iş kazasından kaynaklanan rahatsızlığı nedeniyle, özel sağlık kuruluşunca yapılan tedavi ve iyileştirme giderlerinin Kurumdan tahsili istemine ilişkin olup, davanın yasal dayanağını teşkil eden 5510 sayılı Kanunun işverenin, genel sağlık sigortalısının ve üçüncü kişilerin sorumluluğunu düzenleyen 76. maddesinde; “İşveren, iş kazasına uğrayan veya meslek hastalığına tutulan genel sağlık sigortalısına sağlık durumunun gerektirdiği sağlık hizmetlerini derhal sağlamakla yükümlüdür. Bu amaçla işveren tarafından yapılan ve belgelere dayanan sağlık hizmeti giderleri ve 65 inci madde hükümlerine göre yapılacak masraflar Kurum tarafından karşılanır.
Birinci fıkrada belirtilen yükümlülüklerin yerine getirilmesindeki ihmalinden veya gecikmesinden dolayı, genel sağlık sigortalısının tedavi süresinin uzamasına veya malûl kalmasına veya malûllük derecesinin artmasına sebep olan işveren, Kurumun bu nedenle yaptığı her türlü sağlık hizmeti giderini ödemekle yükümlüdür.
İş kazası ile meslek hastalığı, işverenin kastı veya genel sağlık sigortalısının iş sağlığını koruma ve iş güvenliği ile ilgili mevzuat hükümlerine aykırı hareketi sonucu olmuşsa, Kurumca yapılan sağlık hizmeti giderleri işverene tazmin ettirilir. İşverenin sorumluluğunun tespitinde kaçınılmazlık ilkesi dikkate alınır.” düzenlemesine yer verilmiştir.
Yaşam hakkının kutsallığı nedeniyle, devletin sigortalıların tedavilerini en iyi şekilde yaptırması gereği, sosyal güvenlik hukukunun en temel ilkelerinden biri olarak, Anayasanın 56’ncı maddesinde; Devletin bu görevini kamu ve özel kesimlerdeki sağlık ve sosyal kurumlarından yararlanarak yerine getireceği hükmü öngörülmüştür.
Yukarıda açıklanan ilkeler ışığı altında, somut olaya bakıldığında; sigortalının 05.02.2015 tarihinde iş kazası sonucu sigortalının sağ el baş parmağı hariç diğer parmaklarının kopar derecede yaralanma olduğu, öncelikli olarak 05.02.2015 tarihinde Çiğli Devlet Hastanesine müracaat ettiği, sağ baş parmak hariç sağ el de total kesi sebebiyle muayenesi yapılan hastada kanama kontrolü sağlanarak damar yolu açıldığı ve avuç içi dahil total ampütasyona yakın yaralanması nedeniyle özel sağlık kuruluşuna sevkedildiği, Mahkemece alınan bilirkişi raporuna göre, “hastanın yaralanma şekli, tendonve arter yaralanması nedeniyle acil müdahale yapılması gerekli olup müdahalede gecikme olması halinde, kazazede sigortalının sağ elini kullanmasının tıbben mümkün olmayacağı, bu nedenle sigortalının kamu hastane dispanseri tarafından ivedilikle hastanın sevkinin yapılarak el mikrocerrahi konusunda uzmanlaşmış bir hastaneye yönlendirilmiş olmasının isabetli” olduğunun belirtilmesi karşısında; Sigortalının, ani gelişen iş kazası sonucu ağırlaşan, tıbbi tedavi gerektiren, ivedilikle tıbbi müdahale yapılmaması halinde sağ el parmaklarını kaybetmesi riski olan acil durum nedeniyle, Kurum sağlık tesisleri dışındaki özel bir sağlık kuruluşunda tedavi görmesi; Kurumun iş kazası ve meslek hastalığı sigortası kapsamındaki sağlık yardımlarını yapma yükümünü gereğince ve özenle yerine getirmemiş olmasının doğal sonucu olup, davalı Kurum; davacı için özel El ve Mikrocerrahi Ortopedi Travmatoloji (EMOT) Hastanesinde yapılan muayene ve tedaviye ilişkin masraflardan (özel harcamalar, oda ve refakat hizmetleri, fizyoterapi gibi masraflar hariç olmak üzere) sorumludur.
Mahkemece, yapılacak iş, adı geçen özel sağlık kuruluşunda sigortalının geçirmiş olduğu iş kazası nedeniyle yapılan tedavi ve muayene masraflarının incelenerek varsa özel harcamalar, oda ve refakat hizmetleri, fizyoterapi masraflarının da düşülmek suretiyle davacı tarafa ödenecek tutarın belirlenmesi gerekmektedir.
Mahkemece açıklanan bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin eksik in celeme ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm tesisi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 27.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.