
Esas No: 2020/2661
Karar No: 2020/4683
Karar Tarihi: 03.06.2020
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/2661 Esas 2020/4683 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanıklar hakkında bozma ilamı öncesi verilen kararda ayrı ayrı 3 hırsızlık suçundan toplam olarak 6 yıl 8 ay hapis cezası belirlenmiş olmasına rağmen, bozma ilamı sonrası, sanıklar hakkında tek hırsızlık suçundan, 5237 sayılı TCK’nun 43/1. maddesi uygulanmak suretiyle sonuç olarak 2 yıl 11 ay hapis cezası belirlenmesi, sanıklar açısından daha lehe olduğundan tebliğnamede, kazanılmış hakka riayet edilmediğinden bahisle bozma içeren görüşe iştirak edilmemiştir.
Gerekçeli karar başlığında, suç tarihlerinden bir tanesinin 14/02/2010 yerine 15/02/2010 yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün görüldüğünden, her ne kadar bozma ilamına uyma kararı verilmişse de, bu ifade edilirken Yargıtay 17. Ceza Dairesi yerine, 11. Ceza Dairesi olarak belirtilmesi, bozma ilamının tarih, esas ve karar sayıları doğru olarak belirtildiğinden, sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK’nun 142/1- a maddesi ile hüküm kurulurken aynı Yasa’nın 142/1-e maddesi olarak belirtilmesi, hem bozma ilamına uyma kararı verilmesi hem de, gerekçeli karar içeriğinde 5237 sayılı TCK’nun 142/1-a maddesinin kabul edildiği yazıldığından, maddi hata olarak kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabul ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-İştirak halinde suç işleyen sanıklardan sarfına sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yapılan yargılama giderlerinin ise payları oranında alınmasına karar verilmesi gerekirken, yargılama giderlerinin eşit olarak alınmasına karar verilmek sureti ile 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
2-Lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanıklardan tahsiline yer olmadığı yerine sanıktan tahsiline yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."in temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak; hükümlerden yargılama giderine ilişkin kısım çıkartılarak yerine "Bozma kararı öncesi, kararda belirtilen yargılama giderleri açısından sanıkların birlikte sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise eşit olarak sorumlu tutulmalarına, bozma kararı sonrası yapılan yargılama giderlerinin ise Hazine üzerinde bırakılmasına" cümlelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.