Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki her iki taraf vekilleri tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
                   1) Tarafların iddia ve savunmalarına, dosya içeriğindeki bilgi ve belgelere ve kararın gerekçesine göre borçlu vekilinin temyiz itirazlarının REDDİNE;
  2) Alacaklı vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Alacaklının faturalara ilişkin genel haciz yoluyla başlattığı takibe konu alacak esas itibariyle İİK.nun 68. maddesinde belirtilen borç ikrarına havi bir belgeye dayanmadığından yargılamaya muhtaçtır. Ancak somut olayda gözlendiği gibi borçlu tarafça temel borç ilişkisi ve alacak aslı kabul edildiğinden asıl alacakla ilgili takip kesinleşmiştir. Bu durumda ayrıca sözleşme ile  faize ilişkin bir hükmün varlığı kanıtlanmadığına göre  irdelenmesi gereken ve itiraz konusu olan husus kesinleşen alacağa faizin istenip istenmeyeceği ve istenebilir ise hangi tarihten itibaren faiz istenebileceği konusudur. Öncelikle belirtelimki alacaklının BK.nun 104. madde hükmü gereğince ödenmeyen fatura bedellerine ilişkin borçluya çektiği ihtarnamenin tebliği tarihinden itibaren verilen ödeme süresi sonunda temerrüt oluşacağından (TTK.10.md.)  bu tarih itibariyle alacaklı faiz isteyebileceğinden mahkemece itirazın yukarıda açıklanan kurallar doğrultusunda değerlendirilmesi gerekirken faiz talebinin reddi doğru görülmemiştir.

SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 20.11.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.