17. Ceza Dairesi 2019/12125 E. , 2020/2080 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; hırsızlık suçunun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın suça konu aracın kapı camını kırarak içeri girdiği ve araçta vites kolunun yanında konsulun içinde bulunan yedek anahtar ile aracı çalıştırıp çaldığının anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/2-d maddesine uyduğu halde, yazılı şekilde 142/1-e maddesi ile uygulama yapılması,
2-Mala zarar verme suçunun konusunun aynı zamanda hırsızlık suçunun konusu olan eşya olması ve eylemin eşyanın mülkiyetine yönelik olması nedeni ile çalınması esnasında ya da çalınmasının ardından meydana gelen zararların mala zarar verme suçunu oluşturmayacağı gözetilmeden sanığın mala zarar verme suçundan beraatine karar verilmesi gerekirken mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
3-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından, hırsızlık suçu açısından 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 13.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
