MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi



Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankanın uzun yıllardır kredi kartı müşterisi olduğunu, kredi kartının kaybolması üzerine bankaya kayıp çalıntı bildirimi yaptıklarını, kart iptal edilinceye kadar, 3.kişiler tarafından yüklü alışveriş yapıldığını, durumdan haberdar olunmasına rağmen banka tarafından hesap ekstresi gönderildiğini, müvekkilinin takibe düşmemek için borcu ödemek zorunda kaldığını, bankanın müvekkilinin talimatı ve bilgisi olmaksızın kart limiti arttırdığını, kart şifresinin, 3. kişiler tarafından banka çağrı merkezi aracılığıyla değiştirildiğini, ayrıca kart limitini aşan harcamaya müsaade edildiğini, kart limitini aşan harcamaları kart hamiline bildirmekle ve çağrı merkezi aracılığıyla yapılan tüm işlemlerin güvenliğini sağlamakla yükümlü olan bankanın, üzerine düşen yükümlülükleri ihlal ederek, zararın meydana gelmesinde ağır kusurlu olduğunu ileri sürerek, 32.932,06 TL"nin ödeme tarihinden işleyecek en yüksek mevduat faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, kayıp-çalıntı bildiriminden önceki kullanımlardan davacının sorumlu olduğunu, müvekkili bankanın bildirim olmaksızın re"sen tedbir alma yetkisinin bulunmadığını, yasal düzenlemelerin ve yargı kararlarının da bu doğrultuda olduğunu belirterek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davacının kredi kartının 3.kişiler tarafından ele geçirilerek kullanıldığı, davalı bankanın kart limitinin artırılmasında ve kart şifresinin değiştirilmesinde ağır kusurlu olduğu, bankanın ağır kusurunun bulunduğu hallerde, 5464 Sayılı Yasa"da öngörülen 150 TL"lik sorumluluk sınırın geçerli olmadığı, davalının, davacının uğradığı tüm zararı karşılamakla yükümlü olduğu gerekçesiyle , bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kısmen kabulüne, 32.725,50 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.

Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 11/05/2016 gününde oyçokluğu ile karar verildi.


MUHALEFET GÖRÜŞÜ

Davaya konu uyuşmazlık kredi kartı üyelik sözleşmesinden doğmaktadır. Davacı ... kartını zayi ettiği ve yapılan harcamalardan sorumlu olmadığını iddia etmektedir.
5464 sayılı yasanın 16. maddesi, “kart hamili, kendisine tevdi edilen kartı ve kartın kullanılması bir kod numarası şifre veya kimliği belirleyici başka bir yöntemin kullanılmasını gerektiriyorsa bu bilgileri güvenli bir şekilde korumak ve başkaları tarafından kullanılmasına engel olacak önlemleri almak, kartın kaybolması veya iradesi dışında gerçekleşmiş herhangi bir işlemi öğrenmesi halinde kart çıkaran kuruluşu derhal haberdar etmek zorundadır.” hükmünü,
5464 sayılı yasanın 32. maddenin 3. fıkrası “Bu kanun kapsamında telefonla yapılan bildirimlerin, konuşmaların kaydedildiği çağrı merkezlerine veya ilgili yerlerde sağlanan kanıt cihazları aracılığı ile yapılması zorunludur.” hükmünü, 5464 sayılı yasanın 9. maddesinin 1. fıkrasının 3. cümlesi, “Kart çıkaran kuruluşlar, kart hamilleri talep etmedikçe kart limitlerini artıramazlar, hükmünü içermektedir.
Somut olayda davalının bankaya zayi bildirimi 10.05.2013 tarihinde saat 10:06"da yapılmış ve bildirim tarihi ile kart kullanıma kapatılmıştır.
Bilirkişi raporu ile belirlendiği üzere uyuşmazlık konusu harcamalar 09.05.2013 saat 19:56 ile 10.05.2013 saat 00:42 arasındadır. Ayrıca 09.05.2013 günü saat 21:33 de limit artışı yapılmıştır. Öncelikle Yargıtayın ve Dairemizin yerleşik içtihatlarına göre kayıp bildiriminden önceki harcamalardan kural olarak kart hamili 5464 sayılı yasanın 16. maddesi çerçevesinde sorumludur. ( Y.11. HD. 13.11.1997 1997/6003-8102; 19. HD. 19.06.1997 1997/3245-6338 )
Kartın şifresinin değiştirilmesi ve limit artışı işlemine gelince şifre değişimi 5464 sayılı yasanın 32/3 mad. göre yapılmıştır. Dosya içerisindeki telefon kaydının deşifresinden değişim talep eden kişinin davacının tüm bilgilerine sahip olduğu anlaşılmaktadır. ( davacının annesinin soyadı) Dolayısıyla bu işlemin davacı tarafından yapılmadığının ispatı davacıya aittir. İşlem yapanın davacı olmadığına ilişkin yorum yolu ile ulaşılan bilirkişi tespiti bu nedenle yerinde olmamıştır.
Bu durumda mahkemece kayıp bildiriminden sonra bir harcama olup olmadığının tespiti halinde bu miktar yönünden davanın kabulü gerekirken kayıp bildirimi öncesi harcamalardan davalının sorumlu tutulması doğru olmayıp kararın bozulması gerektiğinden sayın çoğunluğun onama kararına katılamıyorum.