MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yokluğunda verilen hükmün sanık ...’ın bilinen en son adresi olan MERNİS adresine Tebligat Kanunun 21. maddesine göre tebliğ edilmesine rağmen, aynı kanunun “Tebliğ imkansızlığı ve tebellüğden imtina” başlıklı 21. maddesinde düzenlenen ‘‘....Kendisine tebligat yapılacak kimse veya yukarıdaki maddeler mucibince tebligat yapılabilecek kimselerden hiçbiri gösterilen adreste bulunmaz veya tebellüğden imtina ederse, tebliğ memuru tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza mukabilinde teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırmakla beraber, adreste bulunmama halinde tebliğ olunacak şahsa keyfiyetin haber verilmesini de mümkün oldukça en yakın komşularından birine, varsa yönetici veya kapıcıya da bildirilir. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır...” hükmüne aykırı olarak tebligat parçasında ‘‘Durumdan komşuya haber edildi" şerhi mevcut olmadığından komşuya haber verme zorunluluğuna uyulmadığı, yapılan tebliğ işleminin usulsüz olduğu anlaşılmakla, sanık ...’a gerekçeli karar usulünce tebliğ edilerek, buna dair belge ile verilmesi halinde temyiz dilekçesi eklenerek iadesi için dosyanın mahalline gönderilmek ve hükmü temyiz etmesi halinde ek tebliğname düzenlemek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.