MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 17/06/2013 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; dava dilekçesinin derdestlik nedeniyle usulden reddine dair verilen 23/12/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırı nedeni ile uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, derdestlik nedeniyle dava reddedilmiş; karar, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının şirketin yönetim kurulu başkanı olduğu şirkette, asistan olarak görev yaptığı sırada davalının kendisine hitaben hakaret ettiğini iddia ederek uğradığı manevi zararın ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı cevap dilekçesinde derdestlik itirazında bulunarak davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, İş Mahkemesi"nde de aynı konuda açılan ve derdest olan dava nedeniyle dava dilekçesinin usulden reddine karar verilmiştir.
Dosya arasında bulunan bilgi ve belgelerden davacının aynı olayla ilgili İş Mahkemesi"nin 2012/471 Esas sayılı dosyasında davalı ... aleyhine haklı nedenle iş akdinin feshi sebebine dayalı olarak kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti ve manevi tazminat isteminde bulunduğu, dosyanın derdest olduğu ve Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2014/77 Esas sayılı dosyasının sonucunun beklenildiği anlaşılmıştır.
Daha önce açılmış bir davanın, eldeki dava açısından HMK (114/1-2) derdest kabul edilebilmesi için her iki davanın konusu, tarafları ve sebebinin aynı olması gerekir. Şu durumda eldeki davada davalı ... iken iş mahkemesinde açılan davanın davalısı ..."dir. İki davanın davalıları farklı olduğundan, derdestlik nedeniyle eldeki davanın dava şartı yokluğundan reddi doğru bulunmamıştır.
Mahkemece, iş mahkemesindeki dava eldeki dava için bekletici mesele yapılarak, sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, anılan şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş; kararın, bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 30/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.