MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 28/04/2016 tarih ve 2014/286-2016/84 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin TPE nezdinde “...+Şekil” ibareli markalarının bulunduğunu, davalının bu markalar ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki 2012/17077 sayılı “...+ Şekil” ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere kötüniyetli başvuruda bulunduğunu, başvurunun ilanı üzerine müvekkili tarafından itirazda bulunulduğunu, müvekkili itirazlarının reddedildiğini, bu karara yönelik itirazının ise YİDK tarafından reddedildiğini, oysa başvurunun müvekkilinin markaları ile benzer olduğunu ve müvekkilinin tanınmış markaları ile iltibas yaratma ihtimalinin bulunduğunu ileri sürerek YİDK kararının iptaline ve tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili; YİDK kararının hukuka uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı vekili; müvekkili başvurusu ile davacı markasının iltibas yaratmadığını, kötüniyet yönündeki iddiaların zeminsiz olduğu, marka başvurusunun müvekkilin soy ismi olduğunu, savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; başvuru kapsamındaki çekişmeli mallar ve hizmetler, “makul seviyede bilgilenmiş, özenli ve dikkatli” ortalama tüketiciler yönünden benzer oldukları, başvuru ile itiraz ve hükümsüzlük istemine dayanak markanın işitsel, görsel, kavramsal olarak ve genel izlenim itibariyle karıştırılması riski bulunacak düzeyde benzer oldukları, 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında tescil engelinin oluştuğu, KHK"nin 8/4 maddesi anlamında tanınmışlık ve tescil engelinin bulunup bulunmadığının sonuca etkili görülmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile YİDK kararının kısmen iptaline ve davalı adına tescilli markanın 07. sınıf kapsamındaki " kaldırma, taşıma, iletme makineleri, aynı işleve sahip robotik makineler (asansörler, yürüyen merdivenler, vinçler dahil)" ile 37. sınıf kapsamındaki "inşaat hizmetleri" yönünden hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Dava, TPE YİDK kararının iptali ve davalı markasının hükümsüzlüğü istemlerine ilişkindir. Mahkemece, taraf markalarının işitsel, görsel, kavramsal olarak ve genel izlenim itibariyle karıştırılma riski bulunacak düzeyde benzer oldukları ve çekişmeli mallar ve hizmetler yönünden 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında iltibas ihtimalinin doğabileceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi uyarınca, markaların iltibas yaratıp yaratmadıklarının belirlenmesinde, markaların kapsadıkları mal ve hizmet sınıflarının alıcısı olan ortalama düzeydeki halk nezdinde karıştırılma tehlikesi bulunup bulunmadığının da tespiti gereklidir. Bunun için de, işaretleri oluşturan harf, kelime, renk, şekil gibi unsurların değerlendirilmesi zorunludur.
Nitekim, davacıya ait “...+Şekil” markası ile davalıya ait “...+Şekil” markasında dikkat çeken benzer nitelikteki baskın unsurların “...” ve “...” ibareleri olduğu, taraf markaları bütün olarak karşılaştırıldığında da tescilli oldukları mal ve hizmet sınıflarının bilinç düzeyi yüksek olan ortalama tüketici kitlesi nezdinde 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi uyarınca iltibas ihtimali bulunmadığı anlaşılmaktadır. Bu durumda, taraf markalarının tescilli oldukları mal ve hizmet sınıflarının bilinç düzeyi yüksek olan ortalama tüketici kitlesine hitap ettiği ve bu tüketiciler nezdinde taraflara ait markaların ilişkilendirme ve karıştırma ihtimalinin bulunmadığı ve TPE YİDK kararının hukuka uygun olduğu gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde, davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, kararın davalılar yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalılar yararına BOZULMASINA, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 18/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.