İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/3058 Esas 2019/14886 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3058
Karar No: 2019/14886
Karar Tarihi: 07.10.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/3058 Esas 2019/14886 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, bir iş yerindeki hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını işlediği tespit edilen sanıkların mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, suç vasfının yanlış değerlendirilmesi sonucu, tekerrüre esas sabıkası bulunan sanıklar için gerekli infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbiri kararı verilmemiştir. TCK'nın 142/1-b maddesi yerine 142/2-f maddesi uygulanması gerektiği belirtilirken, TCK'nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiği hatırlatılmıştır. Kararda, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararının da göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilerek, infaz aşamasında hak yoksunluklarının uygulanması mümkün görülmüştür. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: TCK 142/2-f (hırsızlık suçu), TCK 142/1-b (yarar sağlama amacıyla hırsızlık suçu işleme), TCK 58 (mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbiri), TCK 53 (hak yoksunlukları).

2. Ceza Dairesi 2019/3058 E. , 2019/14886 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Kolluk görevlileri tarafından düzenlenen 03/02/2014 tarihli CD izleme tutanağı ve ekinde bulunan kamera görüntülerine göre; sanıkların hırsızlık suçunu işlerken tanınmamak için yüzlerini kar maskesiyle kapattıklarının anlaşılması karşısında, sanıkların eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nın 142/2-f maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfının değerlendirmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/1-b maddesinin uygulanması ve adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık ... hakkında TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezalarının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E, 2015/85 K sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 07/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.