İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/3893 Esas 2019/14890 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3893
Karar No: 2019/14890
Karar Tarihi: 07.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/3893 Esas 2019/14890 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Ceza Dairesi, Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği hırsızlık suçuna ilişkin mahkumiyet kararını inceler. Saat 18.30 sıralarında gece vakti hırsızlık suçunun işlendiği anlaşılır. Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 143/1. maddesinin uygulanmamasına karar verilir. Hırsızlık suçundan belirlenen 2 yıl 7 ay 15 gün hapis cezasından aynı Kanun'un 62. maddesi gereğince 1/8 oranında indirim yapılır ve ceza 1 yıl 15 ay 16 gün olarak hesaplanır. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülür. Karar, yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye ve hakimin kanaatine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddedilir ve hüküm istem gibi onanır. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 143/1., 62. ve 53. maddeleri.

2. Ceza Dairesi 2019/3893 E. , 2019/14890 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya kapsamına göre, hırsızlık suçunun saat 18.30 sıralarında gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143/1. maddesinin uygulanmaması, ayrıca hırsızlık suçundan belirlenen 2 yıl 7 ay 15 gün hapis cezasından aynı Kanun"un 62. maddesi gereğince 1/8 oranında indirim yapılırken, 2 yıl 3 ay 16 gün yerine 1 yıl 15 ay 16 gün olarak hesaplanması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 07/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.