Samsun Ceza Kararları - Tefecilik yapmak - Silahla tehdit - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3290 Esas 2020/181 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3290
Karar No: 2020/181
Karar Tarihi: 01.06.2020

Tefecilik yapmak - Silahla tehdit - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3290 Esas 2020/181 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, suç tarihinin yanlış yazılmasını yazım hatası olarak kabul etti ve sanığın tehdit suçundan doğrudan zarar görülmediği için Hazine vekilinin temyiz hakkına reddiye kararı verdi. Sadece tefecilik suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz istemine karar verildi. Tefecilik suçunun cezalarının tür ve miktarına göre ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğuna ve bu sürenin gerçekleştiği için hükümün bozulmasına ve sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verildi. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK'nin 241, 66/1-e, 67/4, 5320 sayılı Kanun'un 8/1, 1412 sayılı CMUK'nın 317, 321, 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8 maddeleri olarak belirtildi.

9. Ceza Dairesi 2020/3290 E. , 2020/181 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapmak, Silahla tehdit
Hüküm : CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinin gerekçeli karar başlığında ödünç paranın verildiği 2006 yılı yerine 12/01/2013 tarihinden 7 ay öncesi olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Sanığa yüklenen tehdit suçundan doğrudan zarar görmesi söz konusu olmayan, bu nedenle hükümleri temyiz etme hakkı bulunmadığı anlaşılan Hazinenin tehdit suçu yönünden vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİYLE, incelemenin Hazine vekilinin sadece tefecilik suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz itirazları ile sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanığa isnat edilen tefecilik suçunun 5237 sayılı TCK"nın 241. maddesinde öngörülen cezalarının tür ve miktarına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde yazılı 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu,suç tarihi olan 2006 ile temyiz incelemesi günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 01.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.