11. Ceza Dairesi 2017/3240 E. , 2021/2202 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belge gizleme
HÜKÜM : Beraat
Sanık hakkında 2010 takvim yılına ait defter ve belgelerini yapılan tebligata rağmen süresi içerisinde ibraz etmediği iddiasıyla açılan kamu davasında; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 23.11.1999 tarih ve 1999/11-273/288 sayılı kararında açıklandığı üzere, defter ve belgelerin çalındığı-kaybolduğu-bulunamadığı ileri sürülerek ibrazından kaçınılması halinde VUK"nin 139. maddesinde yazılı hususlarla ilgili usulüne uygun tebligatın aranmayacağı, istenen defter ve belgelerin aracından çalındığını söyleyen sanığın işyerinde vergi incelemesi yapılması zorunluluğu bulunmadığı, defter ve belge istem yazısının 04.04.2013 tarihinde tebliğ edildiği, sanığın defter ve belgelerin aracından çalındığına dair müracaatının ise 19.04.2013 tarihli olduğu, İstanbul 3.Asliye Ticaret Mahkemesinin 12.11.2013 tarihli zayi belgesinin sadece yevmiye defterine münhasır olup diğer belgelere ilişkin talebin reddine karar verildiği, dosyada mevcut defter ve belgelerin sanık tarafından 18.04.2013 tarihinde muhasebeciden alındığına dair devir teslim tutanağının fotokopi olduğunun anlaşılması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde tespiti bakımından, 18.04.2013 tarihli devir teslim tutanağının aslının ibrazı istenerek, belgeleri sanığa devreden serbest muhasebeci ...’un CMK"nin 46. maddesi gereği çekinme hakkı hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi, 2010 yılına ait tüm defter ve belgelerin mevcut olup olmadığı, 18.04.2013 tarihinde sanığa teslim edip etmediği hususları sorularak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken 213 sayılı Vergi Usul Kanunun 139/2. maddesindeki istisnai koşulların varlığı önceden tesbit edilmeden faaliyetini sürdüren sanığa defter ve belgelerin ibrazı için yapılan tebligatın hukuken geçerli olmadığı şeklindeki dosya kapsamına uygun olmayan gerekçeyle beraat kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 04.03.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.